Ornithologie, tot voor kort beschouwd als een ongeneeslijke aandoening, lijkt met een nieuwe behandelmethode tot een fenomeen uit het verleden te gaan behoren. Wetenschappers spreken van een ‘doorbraak’. Ornithologen overal ter wereld putten nieuwe hoop uit de medische innovatie.
Arend Kip (54) lijdt al sinds zijn zestiende aan ornithologie. “Het begon vrij eenvoudig, met de waarneming van een beflijster tijdens de najaarstrek”, zegt Kip. “Maar het ging van kwaad tot erger en ik heb na het afronden van mijn studie Biologie eigenlijk niet meer normaal kunnen functioneren in de maatschappij.” Kip staat momenteel nummer zes op de Nederlandse lijst van topvogelaars. Volgens hulpverleners brengt hij per week 112 uur door in de Vinkeveense Plassen, slechts gehuld in een regenjas. Voorbijgangers horen hem af en toe iets mompelen over scharrelaars of bijeneters.
Merel de Vink (24) heeft een lichte vorm van ornithologie. Ze begint komende week met haar behandeling. Ze hoopt dat die haar in staat stelt om haar studie alsnog af te ronden. “Het begon al erg serieus te worden. Deze zomer zat ik bijvoorbeeld in IJsland. Een plek waar je normaal natuurlijk liever niet heen wil. Maar er zitten wel harlekijneenden, IJslandse brilduikers, giervalken, kleine jagers, middelste jagers, grote jagers…” De ogen van De Vink worden glazig. Ze herpakt zich. “Zie je wel? Dat bedoel ik… Gelukkig is de ziekte bij mij nog in een beginnend stadium.” Volgens haar huisarts zal De Vink binnen een half jaar weer redelijk normaal kunnen functioneren.
Een oogoperatie moet de ornithologisch aangetasten er weer bovenop brengen. Bij de operatie worden de orbicularis oculi ongelijk gemaakt. De operatie maakt het onmogelijk nog langer optische apparatuur zoals verrekijkers, telescopen of fototoestellen te gebruiken. Hierdoor neemt de actieradius van de vogelaar dermate af dat deze geen zeldzaamheden meer ontdekt.
1 april
@Opinieminiemutte: Voorwaar een goed idee! Bij het amputeren is het wellicht mogelijk tevens bij alle vogelen de stembandjes door te snijden en de aarsjes dicht te schroeien. Opdat zij niet op alternatieve wijze de aandacht der ornithologofielen op zich vestigen!
We worden weer blij gemaakt met een dode mus!
Ornithologisch aangetasten het gebruik van optische apparatuur onmogelijk maken lijkt het ei van Columbus. Maar als niet tegelijkertijd bij alle vogeltjes op aarde de pootjes en vleugeltjes geamputeerd worden blijft de kans bestaan dat een patient na de operatie weer de oude ziekteverschijnselen gaat vertonen.
Het is nu al een bekend verschijnsel dat zeldzame vogels zich meestal begeven in gebieden waar veel ornithologen zijn. Zonder die amputaties blijven die dieren hun slachtoffers natuurlijk opzoeken. Het is de aard van het beessie!
Intussen zie ik een nadeel aan de in het artikel behandelde behandeling. De ornithologen lopen nl. het risico, dat zij na deze ingreep vogelvrij verklaard worden.
Getsie!
Oeps, excuseer mijn wat grove uitval heer Haes doch ik heb niets met mycologen.
Het terrein waarin zij werkzaam zijn kan ik niet de mijne noemen. De enige verbondenheid die ik eventueel voel hiermee is Americo, het paard van Sinterklaas.
Eventueel zouden in plakjes gesneden bovengrondse uitstulpingen van een verwante soort gekweekt in donkere ruimtes eveneens mijn goedkeuring kunnen wegdragen.
Pas toch maar op, heer Zwam. Ik heb namelijk gehoord dat de mycologen de volgende groep vormt die op de nominatie staat…
Voor pedofilatelisten is het momenteel een gouden tijd.
Om de haverklap verschijnt het grut weer aan de voordeur waarbij het tracht argeloze mensen hun plakkerige waar te verkopen.
Waarschijnlijk zullen de pedofilatelisten een zogenoemd ‘spionnetje’ in hun voordeur hebben waardoor zij de aangeboden waar voor aankoop middels dit kleine gaatje kunnen aanschouwen.
Dag Broos
Ik vrees dat de beoogde behandeling voor ornithologen niet geheel geschikt is voor de ogenschijnlijk gelijksoortige groep der filatelisten. De eerste groep beleeft een nat uur omdat men iets in de natuur natuurt, de tweede tuurt voornamelijk binnenshuis naar papieren zaken waarbij het niet perse noodzakelijk is om beide ogen te gebruiken. De filatelist zou zelfs af en toe wel een oogje dicht kunnen knijpen.
Het door de weledele met acht gebaarde heer Zwam onder reactie 3 genoemde gas, zal waarschijnlijk een betere remedie zijn, tenzij men stiekem een oogje in het zeil houdt, want dan is ook dat effect weg.
En ja, de ransuil…
Piet Hein zegt het al. Hoe erbarmelijk zal onze toekomst zijn als deze vunzigaard niet meer tot voortplanting zal komen.
Een lichte mate van ornitologitis moet dan maar gedoogd worden, al zullen de burgemeesters van de diverse zuid-Nederlandse steden wellicht bang zijn voor de overlast die deze steden zullen ondervinden van vogeltoerisme van onze zuider- en oosterburen. Hoewel. Er is een afkick-kliniek in Valkenburg….
En voor de pedofilatelisten, mijn waarde Steven, is maar één behandeling mogelijk: de kinderzegels ontdoen van de lijm aan de achterkant, zodat er niets meer te likken valt.
Mijn beschte Broos. Naar mijn bescheiden mening is deze behandeling uitermate geschikt voor filatelisten, met name voor de extreme gevallen onder hen: zij die kinderzegels sparen, de zgn pedofilatelisten.
Mijne heren Haes en Haantje,
Ik vraag mij af of de behandeling welke ornithologen nu moeten ondergaan om van hun aandoening af te komen ook gebruikt kan worden bij extreme filatelisten.
Immers, ook zij turen voortdurend door een relatief klein gaatje naar hetgeen hen interesseert.
Wat is hierin uw mening?
Ik maak me wel zorgen over de toekomstige vogelstand van de ransuil. Het is welbekend dat dit beestje pure vunzigheid met veren is, en met name een pervers exhibitionist. Bij het paringsritueel van dit gore gevleugelte is het heel belangrijk dat ze tijdens de daad gade geslagen worden door een glurende vogelaar in camouflerende kleding. Zo niet, dan is voor de ransuil de lol er vanaf. Als ornithologie eenmaal uitgebannen is (op zich trouwens een zeer lovenswaardig streven, dat dan weer wel) dan zou het wel eens snel gedaan kunnen zijn met de ransuil.
Sorry, mijnheer Haes. Ik heb me nooit zo verdiept in de randverschijnselen.
Heb het ook nooit zo’n gelikte hobby gevonden. Ben meer van het snuiftype. Je weet wel: de high society. Voel me meer thuis bij de rare vogel(aar)s. Let wel: niet de vogel aars!!
“Overigens is de filatelie wel de enige hobby waarbij sprake is van kartelvorming.”
Kijk ik bedoel maar.
Hoe kan je nu spreken van een tandeloos (tandeloos is geen samenstelling maar een afleiding en daarom gelukkig gevrijwaard van die verschrikkelijke tussen-n) virus. Alleen in de beginjaren van de filatelie was het tandeloos, gemiddeld tot ongeveer 1860 (dat hangt een beetje af van het land), maar daarna werden de tanden steeds belangrijker. Zodanig zelfs dat je als filatelist al had afgedaan als je je hand over het hart streek bij één beschadigd tandje.
Was de mondhygiëne in die jaren maar zo goed geweest, dan hadden we nu heel wat minder tandartsen nodig gehad.
Nummer 2. Jouw naam is Haes?? Vandaar dat je al snel gevlogen was bij dit artikeltje.
Maar een artikeltje over de verslavingsziekte filatelie is in mijn optiek niet nodig. Het zijn nogal plakkers die jongens, en je komt ze dan ook overal tegen. Het is een vrij ongevaarlijke aandoening. Een tandenloos virus. Net als de vogelwachtersgriep.
Overigens is de filatelie wel de enige hobby waarbij sprake is van kartelvorming. Wellicht daar maar eens over schrijven??
Na het lezen van bovenstaand artikel was ik toch wel even verbaasd.
Na het doorspitten van oude jaargangen van het Ornithologisch verenigingsblad ‘De Bonte Specht’ trof ik in nummer 5 van jaargang 4, hetgeen het jaar 1923 betreft,
een artikel aan welke dezelfde aandoening behandelde als in bovenstaand artikel weergegeven.
Toendertijd was men er ook al van overtuigd dat het een ongeneeslijke aandoening was welke slechts door middel van een nogal ingrijpende behandeling te genezen was.
De ervaringen opgedaan in de kort daarvoor beëindigde ‘Great War’ hadden aangetoond dat een behandeling met een zeker gas het gezichtsvermogen van ook een Ornitholoog zodanig kon aantasten dat de kans op het waarnemen van zeldzame vogelsoorten tot een minimum werd beperkt. Helaas werd daarnaast duidelijk dat door deze behandeling ook het voeren van de vaak geliefde kippen welke veelvuldig werden gehouden in die tijd niet meer mogelijk was. Er waren zelfs extreme situaties bekend waarbij de behandelde persoon veelal zijn vrouw niet meer kon complimenteren met haar nieuwste gevederde hoofdcreatie welke in de bewuste periode opgang maakte.
Bedacht dient echter te worden dat de medische wetenschap in die tijd nog zo ver was gevorderd dat een minder ingrijpende doeltreffende behandeling mogelijk was.
Doch, het blijft eventueel een, wellicht wat grof, alternatief voor extreme gevallen.
Nu dient nog de filatelie aangepakt te worden door de heren en dames geneeskundigen.
Alweer geen speld tussen te krijgen.
Om een ornithologielijder als Arend helemaal vleugellam te krijgen is overigens nog iets meer nodig. Immers: Arend’s oog blijft Arendsoog. Meest doeltreffende oplossing is onthoofding. Maar Arend wil niet als een Kip zonder kop door het leven, want dan kan hij niet meer rondscharrelen.
Merel doet er goed aan om op het vinkentouw te gaan zitten als ware zij een snavelloze schijtlijster die haar ei niet kwijt kan. Zolang ze daarop zit, kan ze immers niets meer uitbroeden.
Ik wens beiden veel sterkte, en hoop dat ze er bovenop komen. BTW: ik laat het overigens graag aan hen over welke positie ze prefereren.