Marco van Basten, voormalig coach van Ajax, zal in de loop van deze middag publiekelijk zijn verantwoordelijkheid toegeven voor de problemen in de wereld. Na de desastreuze nederlaag tegen Sparta nam de voetbalcoryfee al de schuld op zich voor het teleurstellende seizoen van de Amsterdamse club. Van Basten biedt nu ook zijn nederige excuses aan voor onder andere de kredietcrisis en de Mexicaanse griep.
Een van de vele zaken waarvoor van Basten ‘een aanzienlijk deel’ van de schuld zegt te dragen is de wereldwijde kredietcrisis. Van Basten geeft aan heel 2008 voorzichtig te zijn geweest met nieuwe aankopen. “Daar begint het natuurlijk”, aldus de aangeslagen voetbalcoryfee. “Iedereen wordt voorzichtiger, waardoor winkels omzet mislopen. Dat veroorzaakt onzekerheid in de markt. Ik heb het geluk dat ik tot het meer welvarende deel van de bevolking behoor, die in deze tijden de economie steuntje in de rug moeten geven. Dat heb ik verzuimd, met alle gevolgen van dien, en dat reken ik mezelf zwaar aan.”
Van Basten zal daarnaast deze middag openlijk zijn mea culpa uitspreken over de varkensgriep. “We zijn in januari met de hele familie naar Mexico geweest, even lekker naar de zon. We zijn toen met de kinderen bij een kinderboerderij geweest, waar je met de zwijntjes kon stoeien. Stom: ik had beter moeten weten. Kort daarna kwamen de eerste berichten in het nieuws. Dan gaat er heel wat door je heen, dat kan ik je wel vertellen.”
Ook de hangjongerenproblematiek in de grote steden laat Van Basten niet los. “Dat zijn de jongetjes die ik uit de selectie heb gezet. Het ene moment zijn ze de nieuwe Huntelaar, het volgende moment spelen ze in het 6e elftal. Je ziet ze afglijden, en voor je het weet verdwijnen ze in de criminaliteit. Ik kan het ze niet eens echt kwalijk nemen als er op die kwetsbare momenten zo achteloos met ze wordt omgesprongen.”
Wat betreft de crisis in Darfur verwijt van Basten zichzelf niet zozeer directe betrokkenheid alswel nalatigheid. “We kunnen zoveel doen, als we het echt willen. Het enige wat die mensen willen is eten en onderdak. Als we samen een vuist maken kunnen we al die mensen helpen. Maar ik was te druk met mijn voetbal……”
Zodra het woord ‘Apeldoorn’ valt schiet de coach vol. “Ik voelde het s’ochtends al. Er zat iets niet goed, ik voelde het meteen, er gaat iets verschrikkelijks gebeuren. En ik heb niet gebeld. Vreselijk.”
Wat de voormalig coach nu gaat doen is onduidelijk. “Ik weet het niet. Ik wil zoveel bereiken, maar alles wat ik probeer ga mis. Tegelijkertijd besef ik terdege dat ik niet weg kan lopen voor mijn verantwoordelijkheid. Apathie is niet de oplossing, ik kan me niet afkeren van de harde werkelijkheid. Ik hoop dat het Nederlandse volk me kan vergeven. Het is mijn schuld, allemaal, en het spijt me ontzettend.”
Het siert Marco, dat hij de hand in eigen boezem steekt, waar het de ellende betreft. Hij vergeet echter te vermelden, dat er toch nog wel één ding goed, zelfs onwaarschijnlijk goed is gegaan: het zo noodlijdende Sparta, Dé Club van Rotterdam, heeft met maar liefst 4 – 0 gewonnen van het vermaledijde ajakkes. Hulde, daarvoor!
Zekers Steev. Marco is natuurlijk verwekt op de sterfdag van Stalin, dat weet iedereen.
Neen, mijn beste Hanna. Marco is iets jonger.
Is Marco niet verwekt op de dag dat Adolf Hitler zelfmoord pleegde?
Nomen est omen.
San Marco, qui tollit peccata mundi, miserere nobis.
En de val van het glorieuze sovjetrijk, daar mag ie ook wel eens schuld over bekennen. Met z’n – wederom -gelukkige goal in 88 heeft ie het communisme laten vallen, met als gevolg o.a. de kredietcrisis nu. EN BEDANKT HE!!!!11!!!1!
In ’86 zat ik mij alreeds in stilte te ergeren (en wel zo stierlijk als mijn eigen sterrenbeeld). Marco loopt een beetje leuk met de bal te pingelen, maakt een geluksomhaaltje tegen Den Bosch, en ondertussen ontploft de boel in Tsjernobyl. Geen woord hierover van onze nationale ‘stervoetballer’. Maar ja, die ergernissen over Marco uitspreken, dat kon toen echt niet. Dat was een groot taboe, dan werd je alreeds meteen gestigmatiseerd. En om als 11-jarige alreeds in het kamp van wijlen Janmaat cs te worden ingedeeld, ja, daar had deze jongen effe geen zin an. Gelukkig dat de tijden veranderd zijn, we kunnen weer vrijelijk praten.