Elke redactie doet het, maar niemand praat erover: zelfbevlekking. Terwijl het zo lekker kan zijn! Eeuwenlang ging men er vanuit dat het schadelijk was, maar uit recent onderzoek blijkt dat het juist erg gezond is. Waarom is zelfbevlekking in de media eigenlijk zo gezond?
Minder stress
Door regelmatig over je eigen vakgebied te schrijven maakt je redactie endorfine aan. Veel redacteuren kunnen beter ontspannen als ze vaak over hun collega’s schrijven. Als je kijkt op een redactie die nooit aan zelfbevlekking doet, is de opgefokte sfeer onontkoombaar.
Het is veilig
Het is de veiligste vorm van journalistiek. Veel journalisten hebben al gedegen kennis over het vakgebied, het scheelt dus veel werk en er kan eigenlijk weinig misgaan. Natuurlijk kun je een collega tegen het zere been stoten, maar vaak is dat juist zo lekker!
Je leert je eigen beroepsgroep beter kennen
Door over je eigen domein te schrijven, leer je dat beter kennen. Je leert precies wat je eigen discipline lekker vindt en wat niet. Daar hoeft geen enkele redacteur zich toch voor te schamen!
Meer zelfvertrouwen
Door zelfbevlekking zal je zelfvertrouwen toenemen. Als je redactie om zichzelf geeft en de eigen behoeften erkent, dan beseft ze dat ze het waard is om een goed medialeven te hebben. Het is net zo leuk als over dieren schrijven en het is nog goedkoper ook!
Kun je ook teveel aan zelfbevlekking doen?
Ja, helaas. Teveel zelfbevlekking is slecht voor de relatie met de lezer. Een paar keer per week is gezond, maar zeven keer op een dag kan leiden tot desinteresse bij je publiek. En nog een tip: het hoeft niet altijd in het openbaar.
Het is verbazend dat zo’n hot item met een zo zware maatschappelijke impact, zo’n intensieve deskresearch en een zo groot lezersbereik én met the one and only Sjuul Paradijs, met zo weinig bijdragen nu in het archief wordt geschoven. Wachtend op een herplaatsing over 8 – 10 jaar in De Speld, als de redactie zich -weer eens zonder inspiratie- aan drankmisbruik overgeeft. Maar helaas, ik kan niet in mijn eentje trachten de kar te trekken. Soit. Maar toch jammer.
De vorige paus, Absentius XVI, had toch al eens een encycliek geschreven waarin zelfbevrediging was toegestaan, mits het niet uit de hand liep?
Nu we het toch over het interne driftleven van Het Vaticaan hebben: mij is van bevoegde zijde ooit eens onthuld dat het heroïsche gevecht tegen de hormonen niet meer via geheelonthouding gewonnen kan worden. Klassieke hulpmiddelen als mottenballen, knoflook, rozenkrans, 50 push-ups en koude douches bleken ontoereikend. Creatief gebruik van “Internet” wordt nu -oogluikend en mondjesmaat (500 MB)- toegestaan, met inachtneming van het gestelde onder # 9. Is het trouwens Opus Deï of Opoe’s Dij.
Maar nu zien we wel gebeuren dat een belangrijk ruggenwervel er met gestrekt been uit gaat. Dat zegt, medunkt, óók iets. Zit er dan toch wat in de oude waarschuwing, dat we zo met de handen boven de lakens krijgen!?
Ja, DHZ (solosex) was vroeger bij pauselijk dogma verboden, toen werd er nog vanaf de kansel gedreigd met een langzaam verkrommende ruggegraat, incontinentie, gewrichtsreuma, verlamming en partiële, ja zelfs totale, blindheid. Vandaar dat alle welgestelde vaders wel met hun zoons naar de hoeren móesten. Voor minder kapitaalkrachtige koorknapen en misdienaars waren kapelaans, pastoors en bisschoppen gaarne bereid de voor de hand liggende hand- en spandiensten op zich te nemen.
Al jaren doe ik aan zelfbevlekking. Het begon vrij onschuldig, later deed ik het vaker en op het laatst meerdere malen per dag.
Het liep dusdanig de spuigaten uit dat ik er zelfs voor in therapie ben geweest. Zodra er weer drang ontstaat, pak ik pen en papier en schrijf het therapeutisch van me af.
Ik moest naar de dokter, het was helemaal schraal door het intensieve gebruik. Dat kwam ook omdat er iedere dag weer foto’s van Trijntje in de kranten stonden en ook van koningin Elizabeth en wat een geil wijf is dat, ik draag altijd een paar postzegels van haar bij me voor in geval van nood!
On voit des similitudes…
doe maar in je eigen vot hoor!
Het probleem is wel dat je lul vuil wordt van de inkt als je die bevlekking met de krant doet.
Dr. Everaldt van Haeren, bevlekkingsdeskundige en amateur biljarter zegt zelfs dat je er hoofdpijn van kunt krijgen of homo wordt.
Refererend aan je eerste zin:
Vandaar ook het warme washandje. Al staat het minder literair in Café Americain dan De Krant. Zeker.
Toch even nuanceren, Lenks. Een kwaliteitskrant kan geen kwaad. Neem bijvoorbeeld de Trouw, daar kleeft ook nog de goddelijke zegen aan.
Fijn dat de Speld over het schrijven over het eigen vakgebied schrijft. Dat mag de Speld best vaker doen, ieder decennium wel een keer !
Zelfbevlekking wordt toch door velen nog gezien niet zozeer als standaard en basis van een goed seksleven maar als compensatie. Het gaat niet om het narcisme, maar het gebrek aan een object. Omgezet naar de media kun je zeggen: gebrek aan objectiviteit. Verder moge het nieuws dan het ‘object’ zijn, de mensen die dat uitmaken zijn ‘subject’: zelfstandig individu. Maar het individu dat zo hoog in het vaandel staat is in feite één geworden. De massa is die ene persoon. Voor het gemak.
NVSH (Verstandig Ouderschap), Oswald Kolle en de Marxistische object/subject-relatie in een (1) nutshell en zeven (7) regels.
Chapeau en Proficiat, Mieke.
Een driewerf hoera voor deze vrouw die het masculien gedomineerde Glazen Plafond in De Speld zo inspirerend doorbreekt. Elegant geformuleerde formule: Individu = massa. Bedenk daarbij wel dat vele handen licht werk maken van zelfbevlekking.
Heel goed artikel.
Aan de laatste tip ‘het hoeft niet altijd in het openbaar’ kan ik nog een tip toevoegen: gebruik netjes een washandje, dan houdt je het schoon.
Goede tip, ik gebruik zelf altijd tissues.
En zeker niet de Telegraaf gebruiken ! De inkt en het papier van deze “krant” kunnen de ernstigste ontstekingen veroorzaken.
Corrie, dit bericht is voor jou.
Dank je Effe, heb je al een sessie bij AstroTV over je zelfbevlekkingsprobleem gehad? Volgens mij heeft het met je verleden te maken toen je nog links en dom was.
Zelfbevlekking bij de media is meer iets dat veelvuldig bij de linkse media voorkomt. Die gasten van de L.S. (Linkse Staat) doen het al vanaf de jaren zeventig van de vorige eeuw. Hun kwakkie is inmiddels besmet met de homoziekte aids.
Wanneer gaan we weer eens wandelen? Spuitertje van me. 🙂
Corrie.
Ook deze zelfverheerlijking laxeert enorm.
Heer F.F.,
Moet je doen, die van Hiernaast is zo bijziend als de pest.
http://tinyurl.com/qje9zz6
Mijn zelfbevlekking is gelukkig geen blijvend probleem. Beetje Venisj bij de was en alles is weer stralend schoon.