Vandaag heeft Prins Carnaval de organisatie van het volksfeest flink in verlegenheid gebracht. Bij de carnavalsviering maakte de prins, de 29-jarige man die buiten het seizoen gewoon ‘Wilco’ heet, een ‘ongelukkig’ armgebaar waarbij hij heel hard ‘Alaaf’ riep. Het zorgde voor ongemak bij aanwezige feestvierders, omdat zij een duidelijke gelijkenis zagen met historisch gezien dubieuze symboliek.
Vrienden van de prins nemen hem in bescherming, en wijzen erop dat ‘ons Wilco’ altijd een wat onhandig figuur is geweest, die soms in ongemakkelijke situaties zijn zenuwen op vreemde manieren kan uiten. Een vriend die zich ‘Baco Joske’ noemt vindt dat er niet te veel achter gezocht moet worden en we er rekening mee moeten houden dat Wilco ‘kneiterlam’ was.
Andere aanwezigen vinden dit onzin, omdat niemand deze ‘groet’ zomaar maakt. Zij merken bovendien op dat Prins Carnaval zich na de controversiële beweging van de arm omdraaide en het hele ritueel nog eens vol overtuiging herhaalde.
De nachtreporter doet voor Salmari verslag van het meest betrouwbare nachtnieuws. Salmari helpt jou de nacht door. Volg @salmari.beyondthedark op Instagram en vind je weg naar het zwarte goud. Geen 18, geen alcohol.
Als mensen niets leren van het spirituele (zelfs het simpelste psychologische niveau) waar ik hen op attent maak, komt de les op materieel vlak waar ze het bewijs krijgen dat ze in hun gierigheid eisen. Ik heb genoeg mensenkennis om te weten wat er van mijn licht en inzicht blijft hangen bij mensen die ik tegenkom, misschien wel niks of zelfs het tegendeel. Toeval bestaat niet dus ik speculeer niet hoeveel ‘procent’ dat is, want dat is weer dezelfde gierigheid en verdere speculatie van de statistiek; ik kijk niet om, ik laat aan mensen zelf over wat ze ervan opvangen of ermee doen, dan nog is hun diepe onzekerheid zo dat ze mij daarmee op uiterlijkheden gaan uittesten. (Hier ligt de oorzaak van discriminatie tot parasitisme.) Het schept allerlei vooroordelen met daaraan verbonden (dat is het ergste) een bepaalde verantwoordelijkheid; zo ontstaat illusie als basis van de realiteit.
Ik zei tegen Greetje dat met de economische crisis mensen nog wat kunnen leren van mijn vriend de zwerver. Ze is er permanent op ingesteld haar intelligentie te gebruiken om zichzelf te verdedigen, want zo zitten vrouwen ,vaak in elkaar. En zo gaan ze ook om met hun uiterlijk dat in realiteit altijd minder aantrekkelijk is dan ze willen doen geloven. Hierin zoeken ze zekerheid. Maar ook hier geldt dat de geest de eeuwige bron is van de vorm, als definitie van afbouw en desintegratie in het conflict van de tijd.
Dus, geloof is de trap naar de eeuwigheid. Zekerheden kijken altijd terug of omlaag. De toekomst is onzeker en dat wordt ook door deze mensen feitelijk gemaakt, in negatieve zin, en zo blijft geloof de basis. Door extreme gierigheid heeft dat geloof plaatsgemaakt voor een eis van zekerheid, en het bepaalt hoe je uiterlijk zal zijn of worden, dat is de norm van de vrouw, die maar een afgeleide is van de oermens. Oer-mens niet in de tijd van de vorm maar in de geest, waar het karma opgeslagen wordt voor die vorm.
De ver-vormingen worden door de bij zich opgeslagen zelfzucht en zelfverdediging tot standaard geaspireerd, zo zijn de wilden prioriteit en ideaal geworden, omdat ze geen inhoud hebben en je er dus ook niet door getest kan worden.
Het spirituele is de inhoud of ziel waaruit de tijdsbepaalde vorm voortkomt waarin de dood besloten ligt. Want de vorm is geen principe, maar een uitgedrukt type daarvan waarin ze hun zekerheid willen.
Greetje zei dat ík wat kan leren van de vriendelijkheid van de zwerver (los van zijn overlevingsmethoden) die zich met zijn eindeloze beproevingen opoffert aan de vrouw. Hij heeft inderdaad niet veel kritiek op die vrouwen.
Psychologisch zijn vrouwen meestal onontwikkeld en zonder veel intelligentie, en dat weerspiegelt zich in hun uiterlijk, ook seksueel, in te dik of te dun, een vierkante kont, in hun aangezicht fysiek ingegroeide stupide mimiek enzovoort.