“Hoe kan het toch dat het niets is geworden met Hachim Mastour”, peinst Jay (30) uit Enschede midden in de nacht. “Een van m’n beste spelers toen ik met FC Groningen de Champions League won in FIFA 15”, denkt hij, terwijl hij zich nog maar een keer omdraait.
“Als een van je voormalige wonderkinderen de wijde wereld in gaat, houd je altijd je hart vast. Daarom is het extra pijnlijk om Freddy Adu al jaren gestopt is. Is het mijn schuld? Heb ik hem niet vaak genoeg getraind in FIFA 07? Heb ik hem niet genoeg liefde gegeven? Heb ik hem niet goed genoeg voorbereid op zijn voetbalcarrière en de rest van zijn leven?”, vraagt Tarik zich af. Hij kan niet stoppen met woelen.
Even denkt hij aan de kritiek van zijn vriendin dat hij in zijn hoofd meer bezig is met voormalig FIFA-wonderkinderen dan met zijn eigen zoontje Gio (1), maar die gedachte verdwijnt gauw weer als hij in zijn hoofd stilstaat bij de tegenvallende carrière van Adnan Januzaj.
