Shutterstock / Jeroen Meuwsen Fotografie

Shutterstock / Jeroen Meuwsen Fotografie

Yeşilgöz: ‘Met oplossingen los je het probleem niet op’

Dilan Yeşilgöz ziet niets in een oplossing voor de situatie rond het asielzoekerscentrum in Ter Apel. “Met oplossingen los je het probleem niet op”, aldus de VVD-fractievoorzitter.

Tijdens de campagne afgelopen najaar benadrukte de VVD-fractievoorzitter veelvuldig dat de overheid weer de problemen van burgers moet oplossen. Daar plaatst ze nu wel een kanttekening.  “We hebben jarenlang de problemen niet opgelost, daardoor konden ze blijven voortbestaan. Dan is het wel heel makkelijk om nu te zeggen: we gaan de problemen oplossen. Daarmee los je het probleem niet op.”


Uw reactie telt. Juist nu.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Door 2 bijzondere gebeurtenissen, herbergt mijn lichaam nu pernament een aantal kwalen, welke zonder medicatie tot een zeer snelle dood kunnen leiden.
Die medicatie heb ik GZD wel, maar er zitten daarbij tabletten, welke in een glaasje water opgelost dienen te worden. En deze opgeloste tabletten lossen het problleem van een snel overlijden op.
Beschikt de VVD nog niet over genoeg water om de reeds opgeloste oplossingen, tot een goed oplos-moment te komen?
Of wacht men op de nieuwe vloedgolf, welke via Rijn en Maas naar Nederland onderweg is?

Reageer
gravatar

Nee, maar dat staat er ook niet. Ze is nu fractievoorzitter en heeft kennelijk tijdens de campagne iets gezegd (toen ze geen fractievoorzitter was). Dat kan Hans.
Verder ben ik het volledig met Yesilgoz eens. Iets oplossen is iets voor later (3 kabinetten of een paar dijkdoorbraken verder of zoiets).

gravatar

Ik sprak een paar Jehova’s Getuigen die daar altijd buiten staan, eerder sprak ik ze weleens aan de deur, de pedante domoren vroegen of ‘ik’ er iets van geleerd had. Ik weet al alles van de sfeer waaraan ze een beetje rationaliteit willen ontlenen, maar mijn geest gaat duizend keer zo snel, dus in een paar minuten weten ze van mij meer dan in de rest van hun leven. Ze luisteren omdat ze boven je staan, of willen staan, daar misbruiken ze God voor.
De angst voor roken en kanker is de agnostische transformatie van de hel en de duivel van weleer; de materialisten zijn geen stap verder gekomen dan de meest kleine en naargeestige oudgereformeerden, ze hebben hun doodsangst enkel gerationaliseerd naar de materie. Gematerialiseerd.
Ik dacht gisteren aan het sympathieke bureautje van mijn vader, wat het enige is wat ik nog heb van hem. Een kennis die een onbekende acteur is en rozenkruiser, en al langer probeert een bekende actrice te versieren, was in de kou bij haar door de straat gelopen en stuurde iedereen haar adres op. Hij had haar bij de supermarkt opgewacht, maar was toen door vrienden gewaarschuwd dat ze bang is. Ze begreep er niets van. Hij gaf toe dat het nu echt fout zou kunnen gaan. Zijn verhalen over de joden en Christus, en zijn geliefde die nergens vanaf weet, stuurt hij dagelijks naar kennissen (waar ik bij hoor) met tientallen geromantiseerde mails. Ik ga er nooit tegenin, ik laat hem in zijn waarde, en neem het ter informatie, zo raast hij door tot hij gaat verkondigen dat hij Christus is.
Tientallen mails wezen al in die richting. Geen commentaar, hij raakt blijkbaar geïrriteerd dat ik geen speciale devotie toon. Dus daarna komen de cynische mails die mijn vader voor schut moeten zetten waar hij niets vanaf weet, dat was lang geleden, omdat ik zo’n goede detective ben dat ik me kon herinneren dat hij me vertelde van Pipo de Clown als pedofiel. Zijn liefde gaat als bij veel christenen naar dat soort dingen uit; hij bedoelde dat als een soort compliment aan pipo, want hij is zo denkt hij blijkbaar net als alle joden Christus zelf die de ergste zondaar wil helpen. Ze kunnen niks anders vinden in hun grabbelton.
Ik zei dus maar wat over pedofielen. Gewichtig zeggen de Jehova’s Getuigen dat je dat ook hier hebt, ja ik hoorde ervan. Totale paranoïde, roddelende krankzinnigen zonder scrupules.
Het begon in de mensa van de UVA toen mijn vader op sterven lag, en mijn kennis in gesprek was met een maharadja, die hij kende via mij, die onverwacht van moederskant een Joodse achtergrond bleek te hebben. Joden onderling zijn een samenzwering.
Ze vroegen mijn mening toen over de achtergronden van de Holocaust of zoiets. Ik zei dat ik (innerlijk) een beetje bij mijn vader moet zijn. Ze zagen dat als verdacht. Ze hadden geen genade. Ik werd er daar wat later uitgezet met belachelijk machtsvertoon. Mijn vader kwam uit een sfeer van het verzet.

Reageer