Een drie uur durend verhoor door Europarlementariërs, met in totaal vijfentwintig vragenstellers: Wopke Hoekstra moest een behoorlijke beproeving doorstaan om zijn geloofwaardigheid als klimaatcommissaris te bewijzen. De voormalige minister kwam gelukkig goed beslagen ten ijs: hij schreef net voor het verhoor nog snel ‘klimaat’ en ‘milieu’ op zijn hand als geheugensteuntje.
De afgelopen maand stoomden meerdere experts Hoekstra klaar voor de prangende vragen en kritische bejegening in Straatsburg. Toch sloeg de paniek maandag aan het einde van de middag, een uur voor het verhoor, ondanks de goede voorbereiding toch nog toe: “Het is meerkeuze, toch?”, vroeg een zichtbaar zenuwachtige Hoekstra aan Diederik Samson, die hem geduldig voor de vierde keer uitlegde dat het open vragen zouden zijn.
“Ik wil nog even één keer m’n opening oefenen: ‘Edelachtbare, allereerst-’”, vervolgde Hoekstra, die werd onderbroken door Samson. “Wopke, niet je zinnen steeds beginnen met ‘edelachtbare’, alsjeblieft. Liever dat woord helemaal niet gebruiken trouwens. ”
Hoekstra knikte. “Klimaat en milieu, wie is er niet mee opgegroeid? Nou, ik”, mompelde hij hardop. Samsom keek het hoofdschuddend aan. In zijn linkerhand hield Hoekstra een felrode bidon waar hij een paar steekwoorden op had geschreven. “Qatar, Shell, McKinsey. Deze moet ik ook noemen, toch?”, vroeg hij. “Nee, juist niet, en zet ‘CDA’ er ook nog maar bij”, verzuchtte Samson.
Nadat zijn team hem nog één keer op het hart drukte dat hij ‘het klimaat niet moest vergeten’ was Hoekstra er klaar voor. “Oké nog één keer, dan moet het erin zitten: klimaat en milieu. Kom op Wop!” pepte de voormalig minister van Buitenlandse Zaken zich nog een laatste keer op. “Wat was dat jaartal ook alweer Diederik? 2035?”
