De afgelopen maanden deed De Speld Research, de onderzoeksredactie van De Speld, diepgravend onderzoek naar misstanden bij flitsbezorgbedrijven. We gingen drie maanden undercover als flitsbezorger bij bedrijf X (we kunnen de naam van het bedrijf niet noemen, daarvoor is het onderzoek volgens onze huisjuristen niet goed genoeg uitgevoerd) (overigens niet te verwarren met X, voorheen Twitter). De resultaten hadden schokkend kunnen zijn, maar helaas hadden we het veel te druk met ons werk om de misstanden goed bloot te kunnen leggen.
Slechte arbeidsomstandigheden, onbehoorlijk materiaal, arbeidsongevallen, werknemers die eigenlijk te jong zijn om bij een flitsbezorger te werken; de lijst met te onderzoeken misstanden die we van tevoren hadden opgesteld, was niet mis. We zagen het helemaal voor ons: we zouden praten met ‘collega’s’ en mensen op kantoor en zouden dat alles verwerken in één kloek, vlot lezend onderzoeksverhaal. Maar godsamme, we zijn er gewoon niet aan toegekomen.
In theorie zouden we ons regelmatig afzonderen op het kantoor van het bedrijf om even rustig wat bevindingen te noteren en te schrijven aan het stuk, maar in de praktijk hadden we daar helemaal geen tijd voor. De ene na de andere bestelling kwam binnen, we hebben geen moment stilgezeten. We hadden niet eens tijd voor een pauze. Nou ja, dat hadden we dan wel in het onderzoeksartikel op kunnen nemen, maar met alleen een gebrek aan pauzes kun je geen longread vullen.
“Ons respect voor flitsbezorgers is zonder enige twijfel toegenomen, maar het is ons helaas niet gelukt om die mensen ook verder te helpen met een onderzoek naar de misstanden”, laat een van onze onderzoeksjournalisten weten. “Sorry. Hebben we drie maanden karig betaald werk gedaan en zo die verschrikkelijke industrie een handje geholpen? Ja. Maar schrale troost is dat we honderden mensen blij hebben gemaakt met een snelle bezorging, goede service en een klantvriendelijke glimlach. En dat is ook wat waard. Wat, dat weten we nog niet precies.”
