Het is een vraag waar iedereen die weleens een tekst schrijft onvermijdelijk tegenaan loopt: is het nou 'weleens', 'wel eens', of is het leven in feite gewoon de enorme martelgang die je ondergaat van wieg naar graf? We zochten het voor je uit.
'Weleens' en 'wel eens' mag in feite allebei en dat is een vervelende status quo, want bij de meeste taaldingetjes krijg je gewoon een duidelijk antwoord over wat goed en fout is. Maar blijkbaar vond de Taalunie, of hoe heet die club, het niet nodig om op dit vlak de moeite te nemen om even wat duidelijkheid te scheppen. En dat gebrek aan initiatief snappen we dan eigenlijk ook wel weer, want het leven is nu eenmaal een martelgang van wieg naar graf, niet zo gek dat ze dat gezeik over 'weleens' of 'wel eens' er niet bij kunnen of vooral niet bij willen hebben.
Verschrikkelijk, en is het nou Taalunie of Taal Unie? Ik vind de laatste veel meer overkomen als de naam van een autoriteit voor zaken.
Wie dit leest is Erno
#nietWaar
Gezeik over weleens of wel eens. Voorbeelden:
Ik ben het wel eens met reageerders die het gezeik over het staande of zittende plassen van mannen gezeik vinden, maar ik ben het niet eens met reageerders die het een goede discussie vinden.
Ik ben het weleens (af en toe) eens met conclusies van de spreker of de schrijver.
Sjeses, wat een gezever zeg!
eens maar nooit meer
eens om het oneens te zijn
1 for the road
fork in the road
azijn en ajuin