De nieuwe QR-code-drugs-verkoopmethode roept de vraag op: wordt het niet te moeilijk gemaakt voor ouderen om ook drugs te bestellen? Bij de nieuwe methode maken dealers het klanten gemakkelijk drugs te bestellen door middel van een sticker met een QR-code die op bijvoorbeeld stoplichten of lantaarnpalen wordt geplakt. Voor zorgmedewerker Mario Hoeksma is het reden tot bezorgdheid. “Er ontstaat zo een digitale kloof tussen oudere en jongere drugsgebruikers. Aan het enthousiasme bij de ouderen ligt het niet, maar ze kunnen gewoon niet zo goed met die nieuwe techniek overweg.”
Oudere gebruiker Jeremy vindt het jammer dat hij QR-codes scannen maar niet onder de knie krijgt. “Ik vind het eerlijk gezegd moeilijk om een smartphone te gebruiken. Ik heb het gevoel dat ik zo aansluiting met de moderne tijd en de jeugd mis.”
Drugsexpert Bon Tjabbes voegt eraan toe: “Je merkt dat het voornamelijk een kloof creëert op het gebied van designerdrugs, die veelal via de QR-codes besteld worden. Drugs als xtc, lsd, 2C-B, crack, cocaïne en paddo’s weten ouderen nog wel te vinden, maar juist het nieuwe spul als 3-MMC, 4-FMA, 3-CMC, daar gaat het mis.”
Ik wil het liefst CNC, in combinatie met rapé. Hoe kom ik daaraan? Ik vraag dit voor een vriend.
Da’s zeer vriendelijk Arno.
Maar ik heb daar geen goesting aan!
Houd het BIJNA niet meer bij.
Die nieuwe drugs neem ik maar allemaal tegelijk,
het hele alfabet,
samen met mijn medicijnen.
Bijzonder effect hoor 🤪
Wat een wereldvreemde veronderstellingen van beide auteurs. Ouderen in onze samenleving staan niet alleen of ze moeten het per se willen.
Kinderen en kleinkinderen, wijkhulpen, jongere vrienden, buren en anderen zijn in onze participerende maatschappij graag bereid om te helpen als het nodig en zelfs onnodig is.