Het leek Jori (28) zo’n goed idee: een glitterlegging aantrekken op een festival, zodat iedereen kan zien hoe androgyn en openminded hij precies is. Maar die goedbedoelde stijlkeuze krijgt hij op Zwarte Cross als een boomerang terug in zijn gezicht: iedereen denkt dat hij Splinter Chabot is.
“Hee Splinter!” roepen mensen terwijl hij richting het optreden van Danny Vera loopt. “Mooie legging, Splinter! Doe je de groeten aan Bart Chabot, Splinter? Nogmaals: mooie legging, Splinter!” Jori maakt aanstalten om te zeggen dat hij geen Splinter is, maar wordt onderbroken door een groep jongens die “Splinter is oké, olé olé” begint te scanderen.
Een klein half uur later is de aandacht van de massa grotendeels verschoven naar Danny Vera, die op het podium zijn vele hits ten gehore brengt. “Dit volgende liedje,” zegt hij. “Is voor alle mensen die zichzelf durven te zijn. Zoals Splinter Chabot. Deze is voor jou, Splinter Chabot.”
Na het optreden wordt Jori apart genomen door de beveiliging. “Splinter Chabot?” zegt een potige meneer met armen als scheepstrossen. “We hebben een noodsituatie. Iemand heeft de president van Amerika gegijzeld en wil alleen praten met Splinter Chabot.” Jori zegt nog dat hij geen Splinter Chabot is, maar inmiddels is hij daar niet meer zo zeker van. Misschien is hij wel degelijk Splinter Chabot, en is de rest van zijn leven een leugen.
“We moeten gaan,” zegt de man van de beveiliging. “De terrorist dreigt om het Witte Huis op te blazen als je niet snel zijn exemplaar van Confettiregen signeert.” Jori ademt nog één keer diep in en loopt dan achter de man aan, richting de helikopter. “Ik ben Splinter Chabot!” roept hij, terwijl de wieken beginnen te draaien. "Ik schrijf boeken en ben mezelf!"
Ach, had hij maar nooit een legging aangedaan.
Ja-ja, ‘man’.
Vast weer een medelander.