Een festivalbezoeker die net wat MDMA heeft genomen vindt het vreselijk jammer dat mensen in het gewone leven niet altijd gewoon lief doen tegen elkaar. “Weet je wat het is”, zegt de man terwijl hij zijn lippen likt. “De mensen hier zijn zo fucking nice voor elkaar. Dan denk je, waarom kan dat niet gewoon altijd zo zijn? Nou? Die saamhorigheid is zo mooi he. Net gaf iemand me nog een jointje en een lauw blikje bier. En neem ons hier nou zitten, ik voel meteen een enorme connectie met jou en ik voel dat jij dat ook voelt weetje. Wil je nog wat drinken misschien?
”De man, die hevig aan het zweten is, snapt eigenlijk niet waarom het niet altijd zo kan zijn met mensen onderling. “Kijk nou naar die boeren weetjewel, of de politiek. Altijd maar dit dat, zus zo. Ik denk dan, waarom niet gewoon fucking nice doen tegen elkaar? Kan toch ook? Ik voel echt aan jou dat jij me begrijpt he. Hele mooie schoenen heb je trouwens aan joh. Ik voel me gewoon zo goed nu en vraag me af waarom dat niet altijd het geval zou zijn”, zegt de man, die over veertien uur extreem chagrijnig zal staan toeteren omdat een automobilist die voor hem in de rij staat niet snel genoeg optrekt bij het verlaten van het festival.
Je belt met de NUPI. Of je belt niet! Zo werkt het!
De apenpokken.
Neukend naaien?
Jja.
Tja-tja.