In een reclame op televisie is nu iets geestigs te zien: een oude persoon zegt iets waarvan je veel eerder zou verwachten dat een jong persoon het zou zeggen. De oude persoon is ook gekleed als een typisch jong persoon, met sportschoenen, een trainingspak, gouden kettingen en een zonnebril op.
Het leuke aan het geheel is dat het zo onverwachts is: zo gedragen ouderen zich meestal niet! Maar nu dus wel, ze gedragen zich in de reclame als jonge personen, en dat onverwachtse is wat het leuk maakt.
Oude mensen zijn niet meer van deze tijd. Kunnen zij niet eens een keer worden gecancelled? Er is nu een cultuur daarvoor. Die cultuur kan zich makkelijk op de ouderen vestigen. Kan ik weer zonder schaamte Sjors en Sjimmie lezen.
Suske & Wiske, van bij ons!
Of Johan & Pirrewiet, Robbedoes & Kwabbernoot, …
Och, er is zoveel!
not koel
Kent u nog die reclame waarin volwassenen met kinderstemmetjes praten? Van een snoepmerk of zo. Ook echt lachen, juist vanwege het verrassingseffect. Maar de critici konden het niet zo waarderen, dacht ik. Nou ja, daartoe zijn ze op aarde, moet je maar denken.