Hij had beter moeten weten! De 29-jarige Bram ging akkoord met een one-night-stand in gemeenschap van goederen. Nu moet hij twaalf jaar lang de helft van zijn inkomen afstaan aan een vrouw van wie hij de naam niet eens meer weet. Bovendien is de vrouw ervandoor gesneakt zonder gedag te zeggen.
“Ja stom natuurlijk”, zegt Bram de volgende ochtend. “Maar je bent dronken en geil en dan sta je niet stil bij persoon- en familierecht. Ik dacht maar aan één ding: seks. Wat dat betreft ben ik heel ouderwets.”
Bram is ook wel een beetje teleurgesteld in de naamloze dame. “We hebben zeker 10 minuten lief en leed gedeeld, je denkt dat je iemand kent. Dan verwacht je niet dat iemand exact de helft van je huisraad meeneemt, inclusief Red Dead Redemption voor de Playstation 4.”
Bram heeft in ieder geval van de ervaring geleerd. “De volgende keer ga ik eerst naar de notaris voordat ik ‘m erin hang.”
Dit toont weer aan dat het huwelijk een absurde combinatie van zeer uiteenlopende aspecten is. Liefde, financiën, seks, samenwonen, bezit, kinderen, monogamie, wettelijk kader, toezicht door de samenleving, overheid en evt. kerk, zijn vaak verschillende en deels tegengestelde zaken.
U stelt feitelijk een vrouwenquotum voor. In dat kader was er voor Bram nu niets aan de hand, en voor zijn naamloze partner in kwestie niets in de hand geweest.
Door een hinderlijke misschrijving lijkt het een knotsgek verhaal, waar honden geen brood van lusten.
Uiteraard bedoelen de schrijvers dat de 29-jarige Bram een overspelig vluggertje pleegde met een onbekende griet, terwijl hij in gemeenschap van goederen is getrouwd. Dat kost hem de helft van zijn auto, zijn hond, zijn duiten, zijn baan, zijn huis en zijn meubels, want zijn vrouw wil door dat avontuurtje direct scheiden. Ik hoop dat hij goed kan zagen.
U hebt er wederom niets van begrepen. Het artikel is in prima Nederlands geschreven. Er zit geen woord Spaans bij.
Laat staan een verschrijving.
Ik ben gepromoveerd op inhoudelijke fouten. In taalproblemen ben ik minder geïnteresseerd.
Overigens heet ik echt Corrie Rectrice. Dat sommige domme mensen iets zoeken achter mijn naam is zeer irritant.
Corrie bedoelt met “domme mensen” uiteraard “mannen”. Zoals Bram. Ook zijn hersens zitten in zijn eikel.
Slimme meid, nooit samen ontbijten in gemeenschap van goederen.