Na het nodige Nations League-geweld en twee kwalificatiewedstrijden, maken we graag de balans op over dit Nederlands elftal. De analyse: we zijn op iedere positie buitengewoon sterk bezet, maar als spits zitten we helaas opgescheept met de topscorer van Oranje aller tijden.
Als je kijkt naar de breedte en kwaliteit van de huidige Oranje-selectie, dan hebben we een ouderwets goed stel. Middenvelders die furore maken bij grootmachten. Een blik verdedigers waar zelfs de Italianen U of “Mamma Mia” tegen zeggen. Aanvallende opties op de flanken hebben we ook zéér zeker! Je voelt dat we weer “een generatie” lijken te hebben.
Maar dan, de spitspositie. Joshua Zirkzee pakte het stokje niet over, ondanks een veelbelovende transfer. Brobbey is fysiek ijzersterk, maar allergisch voor scoren. En Wout Weghorst is Wout Weghorst. Dus zitten we met – laten we hem geen rotte appel noemen – een behoorlijk zompige appel te kijken: een gozer die slechts meer doelpunten in Oranje maakte dan oudgedienden als Van Persie, Huntelaar, Kluivert en Bergkamp. And still counting.
Het is hopen op een wonder, maar vooral een scorend wonderkind voordat het WK volgend jaar losbarst.
