“In Padua betaal je 3,50 voor een Aperol Spritz, hè“, glundert je collega Ramon bij de koffieautomaat. “In Milaan is dat al gauw 6,50. Borrelplankje erbij, dan ben je 11 euro verder.” Je collega is op vakantie geweest en hij heeft daar geld uitgegeven.
Hoe het was om met de trein te reizen naar Italië? “Nou”, vertelt Ramon: “Bij die treinbistro moet je goed letten op wat je bestelt. Een halve liter bier is 4,90, maar een chocoladereep alweer 3,70. Een chili sin carne is 13,90. Die Airbnb was 85 euro de kop per nacht, dus we dachten: dan koken we zelf wat.” Ramon toetst de Wienermelange-knop in. “Beter ook, je betaalt daar echt tachtig cent voor een bak champignons.”
En of de batterijen weer opgeladen zijn na twee weken vakantie? “Twee weken is ideaal, chiller dan drie. Die toeristenbelasting is 2,50, dus voor twee is dat na een week al 35 euro, snap je? Kun je prima een pizzaatje en een panna cotta van halen. Wij waren de eerste avond voor 31,40 klaar. En zo’n espresso is maar 1,20, dus we dachten: ja, kom maar op met dat digestiefje, haha. Ook maar 2,80 voor die amaretto.”
Zou je collega de streek aanbevelen? “Je hebt er echt hele goedkope bruschetta’s. La dolce vita, toch?” Ramon geeft je een boks die jij net te laat beantwoordt.
