“Het fenomeen Pogačar is eigenlijk niet in woorden te vangen”, verzucht Bob terwijl hij nog eens terugkijkt hoe ‘Pogi’ op dominante wijze de vierde Touretappe wint. Toch doet de 29-jarige wielerfan zeer regelmatig een poging. Zijn vriendin Marieke komt er al jaren een stuk bekaaider vanaf.
Voor Marieke is het inmiddels vijf wielerseizoenen geleden dat ze voor het laatst een lief complimentje van haar vriend kreeg. Maar ja, zij heeft dan ook niet twee tourzeges en meerdere monumenten op haar palmares staan. “Luik-Bastenaken-Luik, de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl, al die etappes in de grote rondes en nog zoveel meer. En dat allemaal al op die leeftijd. Dan ben je wat mij betreft een hele, hele grote meneer’’, zegt Bob terwijl hij doet alsof hij zijn figuurlijke hoed afneemt.
Hij gebaart naar Marieke dat ze niet voor het scherm moet gaan staan en spoelt nog een keer terug naar het moment dat Pogačar ‘er een ongenadige klap op geeft’ op de Galibier. ‘‘Poh, kijk die benen. Het zijn net staalkabels. Bam, bam, bam, dat machtige lichaam blijft maar beuken. Kijk Marieke, hij lijkt niet eens te zweten. Wat een beest.’’
En niet alleen de prestaties van de Sloveen zijn indrukwekkend, stelt Bob. ‘‘Het is gewoon een hele leuke vent. Het charisma druipt er echt vanaf. En hij is ook nog lekker speels en toegankelijk voor zo’n absolute machine.’’
Over een paar dagen gaat hij samen met Marieke op vakantie, maar Bob is van plan om alsnog geen minuut te missen van Pogačar. ‘‘Zo’n wielergenie komt misschien maar één keer in je leven voorbij, dus ik wil alles meekrijgen. Zeker in deze drukke wielermaanden. Marieke is er ook nog buiten het seizoen.’’
