Het leek zo’n prachtig initiatief: een vanuit de overheid opgelegde regel om microplastics nou eindelijk eens goed in te zamelen. Toch gaat het dagelijks mis. Waarom? We spreken erover met inzamelexpert Bert Bokhoven.
“De eerste reden ziet u hier zelf al”, zegt Bokhoven, terwijl hij naar de enorme rij voor de inzamelautomaat wijst. “De microplast-inzamelactie gaat ten onder aan z’n eigen succes, mensen hebben geen zin om lang te wachten. Maar een andere reden is iets minder duidelijk, en dat is dat mensen hun microplastics vaak kwijtraken voor ze het kunnen inleveren.”
Vandaar ook dat de oceanen en zelfs het menselijk lichaam vol zitten met het spul. “Bij een Amerikaans onderzoek werd in ieder onderzochte testikel microplastics aangetroffen”, zegt Bokhoven. “Als mensen het liever daar bewaren dan inleveren, dan houdt het voor de overheid wel zo’n beetje op natuurlijk.”
Around of in de buurt mag niet meer voor mij persoonlijk. Aanraden ook niet. Klinkt goed, eens.
Ik moet zeggen dat ik van de recruitser als een positieve aanmoediging zag bij het afscheid doch is het anders als je schoonzus het inzet. This a childhood, a misplaced childhood. Did someone see it?
Ach joh zo’n volk of Himalaya meer of minder? Who cares? Carriere tijgers? Diagonised with a stp fck? Voor propagamda over t 8 uur journaal? Who car3s? Break Beat, guilty party? Adul1s.
Sorbo here sorbo there sorbo is your help in house
Ja das pure armoede helaas geldt voor een paar vermillion.
5000 per dag, kun je overmaken als je een dag vol goede ideeën wil, makker in plaats van wederom zgn. vriendelijkheid om goede consultancy te stelen en te plagiëren duurt nog wel even voordat je salaris weer even out is of niks geleend van ideeën stelen van je ex ook?
Bokhoven is een bedreiging voor vis op de strandboulevard voor na de dood. Capiche? Ik denk aan alle scenario’s, totdat het in alle rust kan. Tot na de dood en ik en u vanaf daar weer verder kunnen zien zonder dat spreken nodig is.