Een betoog over de onderdrukking van Palestina is moeilijk te volgen doordat een joelende menigte een Israëlisch lijk door de straten sleurt.
“Tientallen jaren aan Israëlisch kolonisme in Gaza hebben het Palestijnse volk bijna onmogelijk gemaakt met waardighei-“, hoor je, maar de rest van de zin versta je niet meer doordat iemand met een stok op een ontzielde romp slaat.
“Wat gewone Palestijnse burgers dag in, dag uit moeten doorstaan door het volstorten van waterputten, vernederende grenscontroles, moeten leven met onbestraft onrecht en schofferingen door het Israëlisch leger is-“, en ook nu word je opgeschrikt doordat een vrouw met bebloede broek, afgrijselijk om te zien, in een auto wordt gestopt, bestemming onbekend, bestemming waarschijnlijk bijna te gruwelijk om over na te denken.
“De Israëlische apartheidsstaat, nakba, alles kan pas beginnen met helen als Palestijnen op z’n minst zonder dagelijkse vernederingen kunnen”, gaat het betoog verder, maar dan valt op hoe een Duits-Israëlische raver gebroken achterin een truck ligt en als dan ook een Israëlische straaljager overvliegt op weg naar Gaza ben je de draad alweer kwijt.
