“Zo’n spierpijn joh, kan amper lopen.” Vincent kijkt zijn collega Yara aan op zoek naar sympathie voor zijn niet te beschrijven leed. Hij heeft zowaar even gesport dit weekend. Een interessant verhaal.
“Vroeger speelde ik selectie honkbal en basketbal, trainde wel zes keer in de week en geen greintje pijn. Nu hoef ik maar even te bewegen en lig er de dag erna helemaal af. Echt gruwelijk,” vertelt Vincent. Yara kijkt hem glazig aan. “Moet echt heel veel stretchen van mijn fysio ook anders gaat het mis. Ik kom de trap niet meer af vandaag.”
Yara wil weglopen maar dan gaat Vincent net zitten en schreeuwt hij het uit. “Oh ja, gaan zitten is echt heel erg.” Hij kijkt met een pijnlijke grimas voor zich uit. “Morgen is het denk ik nog erger, de tweede dag is echt verschrikkelijk. Och mensen, je wil het niet weten hoor!”
Je wilt het niet weten hoor … over die zin moet ik nog even nadenken.