Vorig jaar zijn een recordaantal dieren omgekomen bij stalbranden. Veel mensen maken zich hier zorgen om, maar boeren zelf vinden dat ‘lariekoek’. Volgens hen zijn stalbranden “een oude traditie van het platteland die mensen uit de Randstad gewoon niet begrijpen”.
“Die lui die bij elke stalbrand moord en brand schreeuwen, dat zijn allemaal mensen die niet van hier komen”, zegt boer Theo, wiens schuur vol dieren vorig jaar ook is afgebrand. “Die begrijpen onze eeuwenoude tradities voor de zoveelste keer weer eens niet. Tegen al die mensen in het Westen zeg ik: verdiep je eerst eens in onze lokale cultuur voordat je je waffel opentrekt.”
“Ze hebben er daar toch ook helemaal geen last van?” gaat Theo door. “Waar bemoeien ze zich mee? Het maakt me woest.” Hardhandig duwt hij een koe aan de kant. Zo maakt hij ruimte in zijn nieuwe schuur voor allerhande apparatuur en een grote berg hooi.
“Het vuur van een stalbrand is een eeuwenoud symbool van het boerenland. De grote vlammen, de intense barbecuegeur en de miljoenenclaim bij de verzekering zijn verweven in ons dagelijks leven. Maar over die wervenheid, daar hebben ze het dan weer nooit over. Logisch ook, als je nooit een voet buiten je muffe kutstad zet dan kun je dat ook helemaal niet begrijpen.”
Ook Mientje, die zelf geen stal heeft, maar wel in de omgeving woont, vindt dat Randstedelingen zich niet met plattelandtradities zoals stalbranden moeten bemoeien. “We zijn er gewoon mee opgegroeid. Ik weet niet beter dan dat ze er al zijn. Dat pakken ze ons niet zomaar af.”
tisun KINDER feest !!