De 28-jarige Marcel kan zijn geluk niet op. Na twee jaar corona zit hij nu weer in het vliegtuig met 250 zakjes cocaïne in zijn darmen.
“Dat ik hier gewoon zónder mondkapje en mét mijn met drugs volgepropte ingewanden de wereld over kan vliegen”, zegt Marcel geëmotioneerd. “Het is haast onwerkelijk. Dit gaat voor mij om zoveel meer dan gewoon een leuk feestje, voor mij is dit vooral ook de enige manier om mijn schuld bij de dealer af te betalen. Zo fijn dat dat weer kan. Ik was bijna vergeten hoe het was.”
De NUPI houdt hem scherp in de gaten, dus geen paniek.
Jongens, waar zijn we nou helemaal mee bezig. Kunnen we de hele productie van coke voor de Europese markt niet gewoon naar Brabant verplaatsen? Dat scheelt nogal wat CO2 uitstoot.
Hier hadden jullie toch wel een woke artikel van kunnen maken?
Helaas, het is geen woke artikel geworden maar een coke artikel.
Beste Matthijs, het is mij niet duidelijk of Marcel (28) van distributieland Nederland naar een Europees land vliegt of van de Antillen naar Nederland importland. Kun je daar nog even informatie over verschaffen?
Ik vrees dat die 250 zakjes van kunststof zijn. Dat keurt mijn partij ten strengste af.
Hij heeft bij de leverancier een stuiver of een dubbeltje per zakje betaald, want gratis mag al enige tijd niet meer.
Lieve oma, in dat geval moet Marcel er geld op toeleggen.