Na bijna 20 uur is de JA21-woke-conferentie in Amsterdam nog altijd bezig. De sprekers zijn namelijk alle dingen aan het opnoemen die je tegenwoordig niet meer mag zeggen.
“Even kijken, wat hebben we nog meer?“, zegt een zichtbaar uitgeputte Roderick Veelo. “Blank, hadden we blank al? Ja he? Oke.” Er valt een lange stilte in de zaal. “Mongool!”, roept Andreas Kinneging. De andere panelleden applaudisseren.
“O ja wacht! Hoe heten die koeken nou?“, zegt Zihni Özdil. “Die ronde, droge koeken, Daar was iets mee toch?” “Jodenkoeken”, zegt Lale Gül. “O ja, Jodenkoeken. Mogen ook niet meer.” Talitha Muusse knikt instemmend: “Goeie! Die was ik vergeten.”
“Goed, dit mag dus allemaal niet meer”, zegt de moderator na 20,5 uur. De mensen in de zaal schrikken wakker en kruipen langzaam weer rechtop in hun stoel. “En het wordt steeds erger. Wie weet er nog iets dat je niet meer mag zeggen?”
In Nederland als je iemand via een achterdeurtje stiekem van achteren weet te neuken ben je een held, maar als er sprake is van enige liefde krijg je met iedere stap institutioneel tegenwerking en ondermijning tot in het diepste van de wet.
Is dat woke gedoe onderhand voorbij?
Tijd om echte problemen op te lossen. Laten we beginnen om op 10 miljoen Nederlanders te sturen. Dat zou veel problemen verminderen.
Een debiele homofiele joodse neger,
Tekst van cabaret Ivo de Wijs, ongeveer 1970
tissun KINDER fees ! !!
ZWARTE PIET !!
ZWARTE PIET !!
ZWARTE PIET !!
ZWARTE PIET !!
ZWARTE PIET !!
ZWARTE PIET !!
Ja, WOKKELS!
Helemaal goed!!
Maar waarom zijn WIJ niet uitgenodigd?
Zouden we een zakje voor iedereen hebben meegebracht!