Honderden journalisten wachten Dumoulin op bij voordeur om te vragen of hij druk van media ervoer

Nog geen kwartier nadat hij aankondigde te stoppen met wielrennen, hebben honderden journalisten Dumoulin bij zijn huis opgewacht. Ze willen van hem weten of hij in zijn carrière druk van de media ervoer.

“Tom, Tom, Tom”, klinkt het tussen het geklik van camera’s door als de wielrenner uit zijn auto stapt. Voor hem staat een zee van journalisten waar hij zich doorheen moet zien te worstelen. “Tom, heb je het idee dat de pers teveel verwachtingen heeft opgelegd? En wanneer ben je van plan alsnog de Tour te winnen?” schreeuwt een journalist die in een boom is geklommen. 

Als Dumoulin vraagt of hij er misschien langs mag krijgt hij een plopkap op zijn neus. “Was je nog wielrenner geweest als de media niet al zo snel hadden geschreven dat jij de beste renner sinds Zoetemelk bent?” wil de plopkappropper weten. Kans om te antwoorden krijgt de voormalig Giro-winnaar niet. Een andere vraag is al afgevuurd. En weer een. En weer een.

Langzaam wordt Dumoulin opgeslokt door het journaille. Het “Tom, Tom, Tom” zoemt boven zijn huis en galmt door de straat. Of we ooit een antwoord gaan krijgen op de belangrijke vraag is hoogst onzeker. En als een wielrenner die voorbestemd is om alle grote rondes minstens vijf keer te winnen het niet eens voor elkaar krijgt om een simpele vraag te beantwoorden, dan moet je jezelf toch gaan afvragen: is deze man mentaal gezien wel helemaal bij zijn kokosnoot?