Martin wil dat zijn werkgever een schoonmaker bij zijn thuiswerkplek laat langskomen

De 37-jarige administratief medewerker Martin vindt het hoog tijd dat zijn werkgever een schoonmaker bij zijn thuiswerkplek laat langskomen. De vuilnisbakken zijn al in geen twee maanden geleegd en zijn bureau is bezaaid met koffiekringen en bananenschillen. “Ik kan hier zo niet werken.” 

“Kijk nou”, wijst Martin naar de werkplek die hij in zijn slaapkamer heeft gecreëerd. “Ik vind het niet normaal meer.” Onder zijn bureau ligt een tapijt van broodkruimels, kattenharen en verfrommelde zakdoekjes. Niet bepaald een stimulerende omgeving, vindt Martin. “Als ik in de loop van de dag zelf een kop koffie over m’n toetsenbord laat vallen dan wil ik dat best opruimen, maar ik ben toch geen schoonmaker? Het lijkt me niet meer dan normaal dat er voor werktijd zeker drie keer per week iemand langskomt om het bureau af te stoffen, het scherm af te nemen en even de vloerbedekking te zuigen.”

En daar zou het volgens Martin niet bij moeten blijven. “Twee weken geleden hadden we een kerstborrel op Zoom. Hartstikke leuk allemaal, maar wie kan het allemaal weer opruimen? Mijn hele keuken ligt onder de zooi. Er heeft volgens mij zelfs iemand in de wasbak gekotst, want die loopt nog steeds niet door. Iedereen flikkert z’n vuile kopjes gewoon aangekoekt op het aanrecht omdat niemand de vaatwasser uitruimt. En over de wc wil ik niet eens beginnen. Oh, en als ze toch bezig zijn: het licht in het trappenhuis knippert. Daar moet ook nog even iemand naar kijken.”