De scholen zijn nu een week dicht en dat is de 35-jarige juf Barbara uitstekend bevallen. Ze komt met al die kinderen thuis eindelijk aan haar werk toe.
“Normaal word ik de hele tijd afgeleid door kinderen die vragen hebben over van alles en nog wat”, vertelt Barbara. “Juf hoe moet ik dit woord schrijven? Juf hoe moet zo’n staartdeling ook alweer? Maar nu ze thuiszitten, heb ik rust aan m’n kop en kan ik me gewoon op mijn werk concentreren. Ideaal.”
Barbara realiseert zich nu pas hoeveel energie ze verspilde door al die kinderen de hele dag in het gareel te houden. “Ik was eigenlijk alleen maar bezig met hun welzijn, mezelf cijferde ik weg. Zelfs tijdens de pauze kwam ik er niet aan toe om een boterham te eten omdat er binnen vijf minuten een kind naast me stond met een pruillip vanwege een geschaafde knie. Niet te doen gewoon.”
Voor Barbara mogen de scholen dan ook nog wel even dicht blijven. “Dit wordt mijn productiefste maand ooit.”
Ben je dan wel geschikt voor juf? Volgens mij kun je beter een andere baan zoeken…
Wat bedoelt u precies?
Geweldig die inzet in zulke moeilijke tijden. En ook van al die moeders die zelfs hun echte werk aan de kant zetten om hun kinderen te leren kennen. Ontroerend, dat doet me wat!
Ja, kunnen die ouders zich niet gewoon ZELF om hun kinderen bekommeren?!
Respect voor alle juffen en meesters die nu thuis zitten.
Corrie.