stockfour/Shutterstock.com

Verhalen van mensen die de NAVO nog hebben meegemaakt

Nu de herinneringen van NAVO snel vervagen, is het van extra belang om die verhalen wel te blijven vertellen. Wij spraken drie mensen die de NAVO nog hebben meegemaakt.

Sven de Groot (42)
“Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar vroeger was het de normaalste zaak van de wereld dat westerse landen de militaire verdediging van de democratische way of life op elkaar afstemden. We wisten niet beter.”

Rianne Oudejans (29)
“Het was een compleet andere tijd. We leefden met een constant gevoel van collectieve veiligheid en bondgenootschap. Ik weet nog precies waar ik was toen de Baltische Staten zich op 29 maart 2004 aansloten. Ik zat te huilen voor de tv.”

Marnix Friesenburg (55)
“Wij waren thuis communist, dus we hadden er eigenlijk niet zoveel mee. Ze hadden kernwapens, dat was natuurlijk wel tof, maar die hadden wij ook.”


Uw reactie telt. Juist nu.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

ik kan me nog herinneren dat:
– de muur viel in Duitsland
– dat SHIELD viel en HYDRA bleek te zijn
– Pim Fortuyn gedood werd

de rest boeit me niet

Reageer
gravatar

Na een paar tweets van Trump, is gelijk Macron in de bres gesprongen voor een Europees defensiebeleid.
Je kunt wel merken dat Napoleon de Joden heeft gelegaliseerd in Frankrijk.

Reageer
gravatar

When we were fighting for a free North Korea, NATO was still very helpful. But after that the affiliated countries refused to fight with my glorious armies in many necessary wars, in particular Switzerland. That is why I – the most admired army commander ever and forever – immediately cancel my membership of the UN.

Reageer
gravatar

Ach, ik herinner mij twee NAVO-acties, de ene in Belgrado en de andere in Libïe. Beide keren flink wat onschuldige burgerslachtoffers. Het lijkt Nederland in Irak wel.

Reageer
gravatar

Maar opeens was er tweespalt: tussen Turkije en de EU over de miljoenen asielzoekers die door Turkije (op verzoek van de EU) werden weggehouden, maar er was ook hechte toenadering tussen Turkije en de VS. Logisch wel: twee dictators die elkander lief hadden, natuurlijk geen homo’s maar toch wel een bromance om U tegen te zeggen. Friends with benefits. En zo gezegd, zo gedaan. Turkije krijgt toch ook JSF’s die meteen worden doorgeleverd aan Rusland, en de President van de USA kan het bluecollar electoraat in de wapenindustrie mobiliseren voor zijn herverkiezing. Een win-win situatie voor beide staatshoofden.

Reageer
gravatar

Een tijd dat mafketel landen er niet toe deden en de Amerikanen hun eigen oorlogen deden in plaats van de factuur van oorlogen voor Amerikaans gewin ook bij hun bondgenoten te dumpen.

Reageer
gravatar

Het was een tijd waarin de rollen duidelijk waren: (West) Europa was als een grote speeltuin, met pittoreske stadjes en kindertjes die vol bewondering opkeken naar hun voogd. Natuurlijk waren ze ook wel eens ondeugend, vooral Frankrijk zeg! Maar papa VS had gezegd binnen het hekje te blijven en leuk met elkaar samen te spelen. Dan hield papa de grote boze buitenwereld wel in de gaten. Een zorgzame vader!

Reageer