“Heeeeeeee, hoe gaat het?” Het appje van Floor komt behoorlijk uit de lucht vallen. Waar kende je haar nou ook alweer van? Werkgroep? Welke Floor is dit eigenlijk? Oh, die blonde van je vorige studie. Nog steeds geen idee wat ze wil.
“Goed, met jou?”
“Jaaa, heel goed, zin in het weekend haha.”
“Weekend is altijd lekker.” Wat wil dit mens?
“Ben jij trouwens al afgestudeerd?” Ah, we komen tot de kern.
“Ja, al een tijdje. Jij?”
“Neeeee ik ben nog steeds met mijn scriptie bezig, zo kut!” Oké, ze zoekt sowieso iemand die haar afstudeerenquête in kan vullen.
“Mmm, klote. Succes!”
“Thanks!! Ga jij dit weekend nog iets leuks doen?” Oké het is dus is iets anders.
“Niet echt plannen.”
“Aaah is ook lekker, een weekendje even niks toch? Of wil je nog een festivalletje pakken?” Moet ze nog kaartjes verkopen ofzo? Wat is dit?
“Ik zie het tegen die tijd wel.”
“Ja ik ga naar De Zon. Het is wel helemaal bij de NDSM-werf. Woonde jij daar niet in de buurt?” Dus ze wil komen logeren? Gek. Ze kan op het balkon gaan liggen.
“Ik woon 2 straten verderop.”
“Oh wat leuk. Hoe is het daar nu? Die wijk is helemaal in opkomst toch? Zit daar niet zo’n nieuw marketingbureautje?” Het mens zit in de marketing. Natuurlijk. En nee, daar ken ik niemand.
“Geen idee.”
“Had jij niet altijd zo’n leuke rode fiets?” Ah. Nu komt de aap uit de mouw. Ze wil m’n fiets lenen om naar de Zon te gaan.
“Ja heb ik nog.”
“Oh en gebruik je die nog?” Daar gaan we.
“Niet zo vaak. Maar wel fijn als ‘ie er gewoon altijd staat voor als ik ineens een fiets nodig heb en mijn andere kapot is.”
“Ja nee want ik vroeg me dus zo af, ik heb een OV-fiets gehuurd en dat is volgens mij hetzelfde model. Grappig hè?” Kan dit ophouden alsjeblieft.
“Haha. Nou.”
“Maar wat ik me dus afvroeg: jij kent toch mensen bij Bavaria?” Het wordt er niet minder erg op.
“Ja mijn vriend werkt daar.”
“Oja, top, dan ben ik bij jou aan het goede adres…” Wil je me aanbevelen-vraag in 3-2-1.
“…Om te zeggen dat ik die nieuwe commercial helemaal te gek vind!” Oké nu is het klaar ik reageer gewoon nergens meer op wat wil dat mens van me.
“En oja, nu ik je toch spreek: kun je nog die vierduizend euro overmaken voor de scooter die je in ons eerste jaar van mij gekocht hebt en toen na één week de sloot in hebt gereden? Sorry heel vervelend maar anders moet ik echt de politie inschakelen.” Oooh, dat. Kut.
Blijkt maar weer dat de verborgen kosten van WhatsApp behoorlijk kunnen oplopen. En wie weet met wat voor een rekening De Speld nog eens komt aanzetten als het daar financieel wat minder gaat.
Staeck, maak je daar maar niet druk over; zoals je intussen hebt gemerkt, is De Speld beleidsmatig de kant opgegaan van fundraising en intensieve commercialisering . Allerlei reclame-uitingen maken nu de zware redactionele content wat luchtiger, en verschijnen nu ook IN de teksten. Zolang jij en ik en de vaste kern nog schrijflustig blijven , zullen de reclame-inkomsten stabiel blijven of nog verder groeien. Wordt het niet tijd voor een ‘spin-off’?
Dan had hij beter om kunnen komen op die scooter als koerier.
Is goedkoper.
Een onverwacht weerzien.
“En die drie abortussen, omdat jij allergisch bent voor latex.”
Je zus redt.
Dat ik daar niet aandacht.
Zus zoekt.
˙doʞ uɾız do pןǝɹǝʍ ǝp
Hoԍ ĸɑu ๅԍ μᴉԍʁ ɑcμϝԍʁnᴉϝ bʁɑϝԍu