Grote blijdschap bij Hudson’s Bay in Amsterdam. Het filiaal had vandaag de eer de eerste klant van Hudson’s Bay in Nederland te ontvangen. Het ging om een Roemeense vrouw die in Nederland is voor vakantie.
“Ik dacht eerst dat het om een werknemer ging die te laat was”, vertelt de filiaalmanager enthousiast. “Ik had haar al vermanend toegesproken, toen ik me bedacht dat ik haar helemaal niet kende. Toen was het meteen klip en klaar: dit is een sollicitant. Maar zelfs dat bleek niet te kloppen.”
De vrouw kocht dan wel niets, ze kwam alleen de weg vragen, de vreugde was toch groot. “Natuurlijk vinden we het jammer dat ze niet inging op ons aanbod om een minuut gratis te winkelen, maar toch hebben we voor ons gevoel de weg omhoog ingezet. De klant weet ons te vinden.”
Een beetje sneu en zwaar overtrokken, dit artikel. Ik ben eerder dit jaar ook al eens langs een vestiging van HB gelopen. Ik kon zelfs de ingang zien! Dat telt toch ook?
Zij is meteen ook de laatste klant.
Roemeens?
Hebben jullie onder haar lange wijd uitstaande rokken gekeken voor vertrek?
Of in die zwaar beladen kinderwagen?
Vermoedelijk allemaal met aluminiumfolie bekleed.
1 minuut gratis winkelen zou wat kort zijn geweest i.v.m. wat ze al achter de rug had.
That’s lacist!
Here rekkele lijst hebben wij, niet duul!
Bami goleng!
Lijsttafer, nummel 1!
Mijn God, wanneer zelfs een Roemeense vrouw ‘op vakantie’ niet inging op het aanbod om een minuut gratis te winkelen dan moet het toch wel een tyfuswarenhuis zijn.
Corrie.
Boeiuh dat winkelen!
Carrie.
Heb je het nu door Corrie?