Flickr cc MP-Rutte/Flavio Ensiki

Nederlandse staat neemt meerderheidsbelang in La Vache Qui Rit

De Franse president voelt het bloed uit zijn gezicht wegtrekken. Heeft hij het nou goed verstaan? Hakkelend vraagt hij de Nederlandse premier om zijn woorden te herhalen. Met satanisch genoegen spreekt Mark Rutte het vonnis nogmaals uit: “Wij hebben La Vache Qui Rit gekocht.”

Emmanuel Macron probeert zichzelf bijeen te rapen. De nationale trots, de parel aan de Franse kroon, de meest heldere ster aan het zuivelfirmament, in handen van die verdomde Hollanders. Dit kan toch niet waar zijn? Laat ze de stokbroden nemen, Renault, Citroën, Fabien Barthez, of Danone als het echt moet. Maar niet La Vache Qui Rit.

‘s Werelds meest populaire kaas onder kinderen, slokdarmpatiënten en verstandelijk beperkten is niet langer in Franse handen. Met een diabolische grijns op zijn gezicht hangt Mark Rutte de telefoon op. Hij krijgt nog net het gedempte snikken aan de andere kant van de lijn mee.

Die voor je. Mafkees.

Ontvang uw dagelijkse dosis betrouwbaar nieuws via Whatsapp


Uw reactie telt. Juist nu.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Shit, die wilde ik net kopen. Kan ik het nog overkopen voor een container wodka? Uhm wacht even… hebben jullie die onderschept terwijl ik in Vietnam was???!!! Wacht maar, ik ga een atoomb… oh wacht. Bah wat een dag!

Reageer
gravatar

Ik hoorde met dat mooie weer dat er vorig jaar een kind van 9 in de bagger was weggezakt terwijl de mensen uit het dorp toekeken. Bij navraag (bij een kennis met Aziatische achtergrond die een beetje naar zijn roots terug wilde) hoorde ik dat het een Vietnamees meisje was, heel droevig. Ze vertelden mij dat het een Duits mesje was. Dat kan want die Vietnamezen komen uit het multiculturele Duitsland.
Ze was oesters aan het rapen met haar hele familie. Die oesters zijn per ongeluk hier terechtgekomen, ze komen eigenlijk uit Japan, ze vormen een kustverdediging op de wegzakkende buitendijkse platen. Af en toe krijgen ze een boete. Maar een paar mensen uit de buurt hebben een vergunning, die zijn fulltime bezig.
Soms staan er over lange afstand zakken vol schaaldieren half verborgen in het gras. Die worden achteraf door de Vietnamezen ingeladen.
Normaal gesproken als ze een Duits nummerbord hebben, daar draait het om, mag je het natuurlijk geen Vietnamezen noemen.

Reageer
gravatar

Soms staat er een gerecyclede banktafel met hele gesmolten stukken van het koken op een gasstelletje als ze klaar zijn.
Er worden ook oestermatten aangelegd als kustverdediging.
Ze kon niet zwemmen.
Een vreselijke dood.

gravatar

Voor één keer was het Rutte die voor het laatst (?) lachte. Rutte lacht trouwens altijd, zelfs bij Theresa May, waar er toch niets te lachen valt. En zelfs bij begrafenissen. Zo staat hij ook in Europa bekend: Le PM qui rit. Bij bookmakers staat hij hoog op de lijst om JeanClaude Juncker op te volgen: L’ivrogne qui rit toujours.

gravatar

Wij in België hoorden hiervan en wilden de Fransen ook een hak zetten.

Wij hebben daarom besloten om op 6 juli de Tour de France vast te houden in de binnenstad van Brussel.

De reeds bestaande wegopbrekingen en omleidingsroutes hoeven daarvoor niet te worden aangepast, die verzekeren al dat elke bezoeker eindeloos rondjes zal blijven rijden.

Dus helaas voor Paris, maar de renners gaan de Sjamseliesee niet vinden deze editie.

Ha ha. Ha.

Reageer
gravatar

Het liefst zou ik Mark en Sjors in elkaar willen slaan. Wij hebben jullie de Verlichting gebracht, en wat krijgen we ervoor terug? Dégoûtant!

gravatar

Zo hebben de Fransen onze Citroen in handen, en daar ook nog puntjes op de e geplakt … ik ga even de vieze smaak in mijn mond wegspoelen met een la vache qui rit puntje.

Reageer
gravatar

En een glaasje Absinth? Toch heeft zelfs Mark Rutte iets Frans over zich. Zijn gebit lijkt sterk op dat paardengebit van Fernandel, zaliger gedachtenis. Overigens; André Citroen is vrijwillig uit Nederland vertrokken, om in Frankrijk zijn Traction Avant op de markt te zetten..

gravatar

Toen Macron onbeheerst uit zijn slof schoot, riep hij: “Nous sommes trahis”. Denkend aan Macron’s tranen, schoot mij plots Jacques Brel in gedachten: “Voir un ami pleurer”. Voor niet Frans sprekende Nederlanders bracht Herman van Veen een vertaling: “Een vriend zien huilen, kan ik niet”. Brel was weliswaar een Wallon en geen Fransman, maar toch vond ik de versie van Van Veen mooier, je m’en fou.