Geloven in Sinterklaas doet de achtjarige Finn al lang niet meer, maar de afgelopen jaren deed hij nog wel alsof, om zijn ouders te vermaken. Dit jaar kan hij dat niet langer opbrengen: “Ik vind het heel gênant dat iedereen tijdens de feestdagen denkt dat ik achterlijk ben.”
Toch heeft hij het zijn ouders nog altijd niet verteld. “Ze vinden het zo leuk. Ik zie ze echt helemaal opleven als ze denken dat ze mij gedurende een maand voor de gek kunnen houden met fantasieverhalen. Die magie wil ik ze ook niet afnemen. Maar het wordt voor mij wel steeds moeilijker om net te doen alsof ik verrast ben als ik ‘s ochtends weer een netje chocolademunten uit mijn schoen vis.”
Om zijn ouders in de waan te laten moet Finn zich dommer voordoen dan hij werkelijk is. “Wij hebben niet eens een schoorsteen. Ik vind het best schokkend dat mijn ouders zomaar aannemen dat ik daar geen vragen over stel. Ik ben niet achterlijk, ik ben geen 7 meer ofzo. Je zou onderhand wel verwachten dat ze daar vraagtekens bij zetten.”
Toch zijn er momenten geweest dat zijn ouders met lastige vragen kwamen. “Ik heb wel eens op het punt gestaan om gewoon te zeggen: ‘Mam, pap, stop maar. Ik geloof al lang niet meer.’ Maar als je ze dan ziet glunderen als ze kijken naar hoe ik naar het Sinterklaasjournaal zit te kijken, dan weet je ook: ze wíllen gewoon nog heel graag geloven dat ik erin geloof. Dus misschien houd ik het toch nog maar een jaartje vol.”
In Nederland weten de kinderen al vanaf hun vroegste kinderjaren hoe ze moeten bedriegen. Ze weten dat ze kwetsbare kinderen zijn die alles kunnen maken.
Zo zien al hun toekomstige relaties er ook uit.
De ouders gebruiken hun verwende kinderen immers toch alleen om anderen die door hen gepest worden te bedreigen. De Hollander gebruikt altijd in zijn meest criminele projecten zijn ‘onschuldige kindertjes’ als dekmantel. Zo laf goor was hij altijd al. Altijd als dit soort kwetsbare sentimenten aan de orde komen weet je dat de hoeren weer bezig zijn.
Maar ze doen het voor een goed doel!
Sinterklaas is de kern van de Nederlandse ziel.
Daarom juist is de Hollander zo gebiologeerd door kindermisbruik.
Of al zijn andere goede doelen die alle op ditzelfde vlak liggen.
Mun komme van Bru in mum wete va niks.
Hier is nog een duoloog.
Het is een KINDERFEEST!!
Ik geloof al jaren in Klaas Dijkhoff.
Deze knaap is geknipt voor de reclamebranche. Wij hebben reeds een headhunter ingeschakeld om hem binnen te halen.
Lieve Goedheiligman,
Die jeugd van tegenwoordig gelooft helemaal nergens meer in. Dat komt door de meer dan schandalige opvoeding door moderne ouders.
Doe mij in de nacht van vijf december maar een stint om mijn vele achterkleinkinderen te vervoeren.
Ik ben niet gek!
Ik doe vanaf nu niets meer in zijn schoen.
En mijn gulle giften in de nacht van vijf of zes december houd ik lekker zelf. (Heb ik ook eens een keer wat.)
Het is een onheilsprofeet.
Erosmus, welke “het”?
In Oost-Europa is Nicolaas van Myra nog steeds een belangrijke heilige.
Voor de Nederlanders is Sint-Nicolaasdag ook een normaal religieus feest, geïnterpreteerd op hun eigen (commerciële) niveau.