Sybrand Buma krijgt standje van president Macron na al te joviale ontmoeting

“Excellentie! Excellentie!” roept Sybrand Buma, terwijl hij met zijn volle gewicht tegen de hekken hangt. De CDA-leider zwaait wild met zijn armen om de aandacht van de Franse president te trekken. “Het zou mij zeer bekoren wanneer ik u de hand zou mogen schudden!”

Macron houdt plotseling halt bij de Nederlandse politicus, die vlug zijn handtekeningenboekje erbij pakt. “De manier waarop u thans leiding geeft aan de Franse republiek komt mij waarlijk voor als zeer billijk en on fleek”, probeert Buma een praatje aan te knopen met Macron, maar die is duidelijk niet gediend van zijn amicale fan. “U bent hier op een officiële gelegenheid”, spreekt de Fransman hem bestraffend toe. “Ik heb liever dat u mij aanspreekt met monsieur le président.”

Beteuterd laat Buma zijn hand los. “Nou moe”, treurt de fractievoorzitter. “Het geeft wellicht geen pas om te weeklagen, maar we leven thans niet in de jaren vijftig”, zegt hij terwijl hij zijn tranen probeert weg te slikken. “Het schijnt mij toe dat de hoogwaardigheidsbekleders van heden ten dage de populaire omgangsvormen niet langer beheersen. Ik vond president Macron beslist een geschikte snuiter, maar wanneer hij mij dergelijke restricties oplegt in het uiten van mijn affectie dan smelten zulke gevoelens als sneeuw voor de zon.”

Een beveiliger met zonnebril ziet van een afstandje toe hoe Buma stampvoetend van leer trekt tegen de Franse president. Hij besluit in te grijpen en verzoekt de christendemocraat vriendelijk om de bijeenkomst te verlaten. “Snelle planga’s”, bijt die hem nog cynisch toe, voordat hij in de menigte verdwijnt.