In 2014 oogstte de Bulgaarse arthousefilm Krasimira veel lof in de internationale filmwereld. Het aangrijpende verhaal over een invaljuf in een rolstoel die voor een klas vol getraumatiseerde kinderen komt te staan wist de bezoekers tot tranen te roeren. Nu komt er een deel 2, met Minions.
“De film kreeg goede beoordelingen, maar kinderen onder de 12 vonden ‘m vaak nogal saai”, vertelt regisseur Tsvetelin Gerasimov. “Om deel 2 ook voor hen wat interessanter te maken heeft Krasimira haar achterstandskinderen uit Plovdiv verruild voor een klas vol Minions. De capriolen van de gele mannetjes bieden haar een doldwaas perspectief op de verstoorde relatie met haar vader en de geheimen die hij met zich meedroeg uit de tijd dat hij voor de geheime dienst werkte. Op die manier vertellen we een verhaal over onverwerkbare trauma’s in een post-communistische samenleving voor het hele gezin.”
Critici zijn enthousiast na de voorpremière van Krasimira 2: “De tragikomische film geeft kijkers twee belangrijke boodschappen mee: we zullen nooit in staat zijn om woorden te geven aan de complexe relaties die we hebben met onze familieleden, en gele mannetjes zijn grappig.”
Vooral ook een ambitie in de carrière van veel politici om naast oorlog en atoombommen, de gehandicapten naar de Olympische Spelen te kunnen sturen.
Van de pot gerukt.
De soort hype als Olympische Spelen voor gehandicapten wordt gebruikt om een nieuwe norm te creëren voor de arbeidsmarkt, zodat er geen geld uitgegeven hoeft te worden. Ik ken iemand die alleen van psychische spanningen steeds verlamd is en in een rolstoel zit.
Afgedwongen competitie.
Ik heb weleens gedacht dat al die vriendjes en vriendinnetjes van de meest populaire kinderen in de klas die nog steeds bijvoorbeeld veel intellectuelen boeit die toen hun huiswerk deden, waardoor ze nu leidinggevende posities hebben, vooruitstrevend was, maar het is puur competitie waar verval van ieder organisch talent uit is voortgekomen. Inclusief nageslacht. Ondanks de wildgroei aan studierichtingen op deze leest geschoeid. Eigenlijk is het enige logische vervolg een pornocultuur, en dan mag je van geluk spreken. Het is een web waar mensen zich niet meer aan kunnen onttrekken die met een humaan gezicht ook politiek opgediend wordt.
geen interesse, er zitten geen stroopwafels in de film
Mijn tophit “Ben ik te Minion?” is trouwens de soundtrack van deze film.
Niemand is te minion. Tegelijkertijd schuilt er in elke persoon een Minion. De breukvlakken en dilemma’s die daaruit voortkomen liggen ten grondslag aan mijn nieuwe film “Fitna Minion”, waarmee ik de aandacht van het publiek probeer te herwinnen, nu die akelige Latijn sprekende ijdeltuit mij het gras voor de voeten aan het wegmaaien is.
en de rest van de soundtrack is geschreven door de heer Zimmer.
Naast Minions zullen ook Ewoks, Gremlins, Geert Wilders en Alf in de film te zien zijn
Verbinden, bevolkingsgroepen bijeen brengen in deze participatiesamenleving: dat is wat we willen. Dus crossculturele initiatieven als deze juichen wij van harte toe!
Ik kan niet wachten tot meer filmstudio’s en regisseurs deze benadering kiezen voor sequels en remakes. Ik denk echt dat een klassiekers als pulp fiction, kill bill de shining een hele nieuwe dimensie krijgen met minions. Daar naast word in kill bill toch al veel met geel gedragen.
Zo’n Minnion in een rolstoel zou ook een bijzondere format zijn, hoewel misschien een beetje uitgemolken nadat Superman die zijweg ook al eh “bewandeld” heeft.
wat doet die me vrouw in un minjon film ?
mevrouw
Mevrouw.