Vóór hij ging had hij er veel van verwacht: de locals die zijn vakantieadresje bevolken. Jims vrienden hadden hoog opgegeven over deze bevolkingsgroep. “Je móet echt hangen met de locals man”, hadden ze gezegd. Des te kouder was de kermis toen Jim daadwerkelijk met de locals in contact kwam.
“In het begin was het nog wel leuk”, zegt de 24-jarige student bedrijfswetenschappen. “Ik leerde hun moeilijk uit te spreken namen kennen en ik ging met kinderen voetballen op het strand. Maar al op de tweede dag begonnen me allerlei dingen tegen te staan. Ze maakten steeds dezelfde grappen die niet echt leuk waren – ze deden een typetje na, van een flauwe plaatselijke cabaretier – en ze hadden liever niet dat ik bleef eten. En toen ik om een mooi adresje vroeg – locals only natuurlijk – stuurden ze me naar een McDonalds.”
Op een dag zag Jim een oud vrouwtje door het dorp lopen. “Oeehh, een oud vrouwtje”, dacht hij bij zichzelf. “Die heeft vast allerlei heerlijke authentieke recepten. Ik vroeg: heeft u heerlijke authentieke recepten? Maar ze zei toen dat ze niet echt van het koken was en magnetronmaaltijden bij de supermarkt haalde. Ze had ook een heel moderne magnetron.”
Met één local sloot Jim iets wat op een vriendschap leek. Een oude man in een schommelstoel op een veranda, met nog maar een paar tanden in zijn mond. “Die was wel heel authentiek ja. Maar toen hij vervolgens alleen maar herhalingen van Friends wilde kijken vond ik het al gauw niet meer zo leuk om tijd met hem door te brengen. Toen mijn vakantie na 2 weken voorbij was en ik weer naar huis zei hij niet eens gedag. Ik heb hem wel toegevoegd op Facebook maar hij heeft me nog niet geaccepteerd.”
Of ze rippen je
‘Leukuls’ zijn een soort locale bevolking.
Maar dat klinkt niet zo vet koel.
Hé, dat zijn wij!
Welk saai land was dat?
In ieder geval niet Nigeria, Gambia of Senegal
Gelukkig ga ik het liefst om met mensen in mijn localhost