Tijdens een Q&A na afloop van een documentaire over albino’s in Burkina Faso, heeft Els Holster uit Nijmegen de hele zaal stil gekregen met haar vraag van over die keer toen ze zelf naar Afrika was.
Vanaf de eerste paar minuten van de filmvoorstelling, moest Els al denken aan haar eigen ervaringen met Afrika. Zodra de moderator en de regisseur na afloop de mogelijkheid bieden om de vragen vanuit het publiek te beantwoorden, voelt het voor Els bijna als haar plicht om haar persoonlijke vraag met de mensen in de zaal te delen.
Zodra de moderator het woord “Vragen?” laat vallen, steekt Els haar gestrekte arm in de lucht en wenkt ze naar de jongen met de microfoon. “Je had het net over albino’s en toen moest ik een beetje denken aan toen ik in 2014 in Afrika was.” Geïnteresseerd zakt de regisseur weg in zijn stoel. Aangemoedigd door deze reactie vervolgt Els haar vraag met dat ze destijds met haar toenmalige man van Bloemfontein via Johannesburg naar Mozambique is gegaan en op de terugweg nog even Madagaskar heeft meegepakt. De bioscoopzaal valt volledig stil en van alle kanten wordt Els met open mond aangestaard. “Dus ja, dan komt het wel echt heel dichtbij zeg maar”, sluit Els na tien minuten af.
Na een kort woord van dank voor deze perfect op de film aansluitende bijdrage, vervolgt de Q&A met andere prangende vragen als “Chapeau, prachtige film” en “Ik heb laatst een opiniestuk over Afrika geschreven”.
Ik heb ook eens over Afrika gelezen in een reiscatalogus. Dus dit artikel is een feest van herkenning.
Ik heb wel eens ‘Kuifje in Africa’ gelezen.
Ik vond de film zó op het boek lijken!
Maar toch was het boek beter.
Dat er nog zo lang wordt voortgeborduurd op een tv-serie voor de jeugd, uit de jaren ’70. Albino’s in Burkina Faso en Zwarte Pieten in Nederland. Kunnen we die niet gewoon uitruilen: twee problemen opgelost.
De jaren zeventig waren fantastisch. Nederland bestond volledig uit blanke, linkse hetero’s. Het bestaan van die groep wordt volledig ontkend tegenwoordig.
Wat zijn jullie een nare mannen!
Dan heb je het als documentaire maker dus echt niet begrepen. Een badpak is pas een bikinj fiasco.
Als je vanonder een bikinj fiasco “goedendag” zegt dan mag je doorlopen.
En wat zegt men dan wel niet vanonder een Burkini Fiasco vandaan? Salaam Aleikum of Saleikum Salaam?
“Dit proces stinkt van alle kanten. Het is een aanfluiting voor onze rechtsstaat.” is ook een indringende vraag.
Ik heb wel eens een broek bij de Q&A gekocht.
Wat was dát een rotbroek!
Het antwoord is altijd schuldig aan de vraag zou je zeggen.
Gelukkig bent u uit de broek gekomen.
Elke vraag is een antwoord verschuldigd, zou je zeggen.
Gelukkig weet u nu beter (”zinspeelt” op ‘uit de kast komen’).
Vergezichten, nog zo mooi, kunnen lijken uit kasten zichtbaar maken.
Beter weten bestaat niet. Zien en begrijpen is nog zo’n iets.
Mijn balkon is leeg als er geen visite is welke niet over de rand een peuk durft te gooien.
Benny
Misschien wat de broek niet rot, maar u en uw schattige dikke reet, zou toch kunnen, niet dan?