Bron: Omrop Fryslân

Jacques Monasch: “Kijk mij, ik ben Jacques Monasch!”

'Say oeh, ah, Jacques Monasch'

Jacques Monasch trekt aan zijn sigaret en wrijft voorzichtig over zijn tepels. “Ik ben Jacques Simon Monasch,” zegt hij. “Kandidaat-lijsttrekker voor de PvdA.” De politicus zit wijdbeens, naar eigen zeggen om de boel eens lekker door te luchten. “Moet ook gebeuren, toch?” lacht hij. “Maar even serieus nu.”

“Waarom ik de gedroomde kandidaat ben?” vraagt de geboren Rotterdammer zich retorisch af. “Ik combineer de bescheidenheid van Frans Timmermans met het intellect van Lutz Jacobi.” Hij pauzeert even om naar een plant te kijken. “Say oeh, ah, Jacques Monasch,” zingt hij zachtjes. “Say oeh, ah, Jacques Monasch.” Een liedje dat vroeger over Feyenoord-keeper Ed de Goey ging. Een verwijzing naar zijn Rotterdamse roots wellicht? “Nee,” zegt Monasch beslist. “Dit liedje gaat over Jacques Simon Monasch.”

Jacques Monasch wordt door aanbidders vergeleken met grootheden als Nelson Mandela en Jacques Monasch. Zelf blijft de politicus er nuchter onder: “Natuurlijk doet het je wel wat als je vergeleken wordt met Jacques Monasch, maar als politicus moet je met beide beentjes op de grond staan. Ja hoor, dat is aan deze jongen wel besteed.” Monasch veert op uit zijn zetel en neemt een Saturday Night Fever-pose aan. Hij gaat weer zitten. “Wat was je vraag ook alweer?’ zegt hij. “Oh ja, Jacques Monasch.”


Uw reactie telt. Juist nu.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

“Hier sta ik, ik kan niet anders” (slimme variatie op Maarten Luther, om godsdienstig electoraat bij het CDA weg te lokken)

gravatar

“En toch stem ik D66”: wiens brood men eet, diens woord men spreekt. Pechtoldje weet aan welke kant zijn boterham is gesmeerd, inpakken en wegwezen dus.

gravatar

Laat ik nou altijd gedacht hebben dat je vooral niét in Rotterdam geboren moet zijn om een beetje behoorlijke positie binnen de PvdA in de schoot geworpen te krijgen.

Reageer
gravatar

De onderliggende gedachte om de zintuigen via “ruiken en voelen” visiueel op te vallen en te laten merken komen door het auditief “say, oeh, ah” niet tot zijn recht.

Kijk, dat is ontzettend jammer.

Benny

gravatar

Deze stand-in van Robert ten Brink draagt overigens geen stropdas, conform de voorschriften van de Partijbaronnen. En zijn mouwen ZIJN opgerold, immers: “Als men in Rotterdam een overhemd koopt, zijn de mouwen al opgestroopt”. Mijn eerste associaties met ‘Monasch’, waren “Potasch” (van Potasch en Perlemoer) en “Witwasch”. Jacques’ kandidatuur staat niet onder een gelukkig gesternte.