“Het is wel weer echt koud”, schreeuwt het meisje naar haar studiegenote, die naast haar zit. De overige passagiers in de zondagavondtrein van Utrecht naar Leiden zijn stil. Een jongen kijkt op zijn telefoon, een vrouw leest een boek. Er is geen harde muziek, er huilt geen baby, er is niemand aan het stofzuigen, er wordt niet gebombardeerd. “Zo, echt wel”, schreeuwt de andere studente terug. “Wat eet jij vanavond?”
Studentes schreeuwen gezellig over koetjes en kalfjes
'Het is wel weer echt koud'
Ik vind het wel in interessante conversatie.
Waar staat “het” voor in deze constructie? Empathie voor deze gehoorgestoorde dispuutslachtoffertjes, die oprecht bezorgd zijn dat de rest van de meereizende passagiers hun elitaire milieu niet zou herkennen? Of gewoon: holle vaatjes klinken het hardst?
Nieuwe dag, nieuwe vogel
net zo interessant als Mark Rutte. Als ze het nu over Emile Roemer zouden hebben, zou het nog interessant worden
Leuk hoor Speld, maar eigenlijk weer plagiaat van Koefnoen.
Koefnoen – Fleur & Madelon / Dispuutstrutjes in de trein
https://www.youtube.com/watch?v=7ya2USj9p9s
dat klopt ik lees in het bericht van de speld sowieso bijna uitsluitend woorden die ik al eens eerder gelezen heb behalve dan zondagavondtrein
En die letters zijn meestal ook al hetzelfde.
Ik vind het wel vervelend als er MOEILIJKE letters tussen zitten. ‘X’, ‘Y’, of ‘Q’ bijvoorbeeld. Wat betekent dat ? Wat moet ik ermee? Waarom doen jullie me dit aan?!
Zeer herkenbaar.
Kom maar eens in de supermarkt rond 17 uur in een studentenstad. Staat het opeens vol met studenten met een mandje die voor die avond hun eten gaan kopen. En zich tegelijkertijd luidkeels moeten manifesteren t.o.v. Caerel-Jan of Fleur, van het huis, het jaarclubje, het dispuut, of de ballenclub.
Alleen al door het taalgebruik zijn ze blind te herkennen. Niet alleen door hard en bekakt, maar ook al door clichés als ‘best wel tsjil’.
En dat gaat dan om te beginnen over banaliteiten als de ‘business decision’ van prei of toch maar wortelen.
In mijn tijd was dat wel anders. De winkels gingen toen nog om 18.00 uur dicht en dus waren er studenten die pas om 17:55 maar binnen stormden.
In mijn tijd gingen de winkels om 5 uur dicht.
Gelukkig kon je ‘s-ochtends wat colleges overslaan. Toch niet te begrijpen.
In het Groene Hart is het inderdaad 1 à 1,5 graad kouder dan in de binnensteden van Utrecht of Leiden
“KAN DAT WAT ZACHTER, IK ZIT HIER TE WERKEN”, fluisterde de student die ernaast zat te werken.