Geen hond zou zijn baasje moeten begraven

Rede door Bello (3) uitgesproken op de begrafenis van Frans Grienk (33)

Hier sta ik dan: een west highland terrier van drie jaar oud, om mijn baasje te begraven. Frans Grienk, die overleed op de veel te jonge leeftijd van 33 jaar oud. Een leeftijd die mijn soort nooit kan bereiken. Het is bijna surrealistisch.

Geen hond zou zijn eigen baasje moeten begraven. Wij honden hebben immers geen spraakvermogen, geen opponeerbare duim en geen theory of mind. Baasjes die hun honden begraven, dat is de natuurlijke toestand, niet andersom.

Ik heb veel te danken aan Frans. Hij gaf mij eten, liet mij uit en borstelde zo nu en dan de losse haren uit mijn vacht omdat de sofa verdomme alweer onder de haren zit. Frans lette goed op mij. Hij waakte er altijd voor dat ik niet onder een auto terechtkwam of in een vuilniswagen sprong.

En nu is hij zelf onder een vuilniswagen gekomen. De ironie van het lot. Hoe graag zou ik willen dat ik op dat fatale ogenblik zijn plaats in kon nemen. Helaas is die kans verkeken: op dat moment was ik druk bezig achter een eekhoorn aan te rennen en had ik geen oog voor Frans die achter mij de straat oprende.


Uw reactie telt. Juist nu.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

daar kraait geen hond naar. De hond moet niet een gegeven paard in de bek kijken. Zolang die maar op [tijd thuis is, anders vindt hij de hond in de pot.

Reageer
gravatar

Honden zouden inderdaad nooit hun baasje moeten begraven, maar als dat baasje Sylvana Simons heet zou dat wel moeten kunnen.

T.A.V Sylvana: als je mij wil aangeven bij de Politie. Koekoek is mijn voornaam, niet mijn achternaam.

Reageer
gravatar

Nou dat zal wel meevallen, Erdogan moet mij nog betalen voor de schapen die ik hem vorige week geleverd heb.