Robin (23) zit een weekje in Barcelona met zijn vrienden Jimmy en Peter. Tijdens de lunch op de eerste dag bestelt Robin een soepje, Peter twee tapas en Jimmy de kreeft en een fles pinot grigio.
Als de rekening op tafel komt, zegt Jimmy nonchalant: “Laten we anders gewoon een potje maken, dat is wel zo makkelijk.” Hij slaat de laatste slok wijn achterover en legt een derde van het totaalbedrag op tafel. “Je kunt hier geweldig eten. Mijn oom heeft me nog een tip gegeven voor een toprestaurant. Daar hebben ze de allerbeste chateaubriand van Europa. Kunnen we vanavond wel heen.”
JE KEN BETER ALEMAAL JE EIGEN ETEN BETALEN ANDERS IS ER IEMAND DIE MEE PROVITEERD VOLGENS MIJN KOST EEN KREEFT VEEL DUURDER DAN TAPAS
Cindy meid, dit is geen Crooswijk, dus je hoeft niet zo te schreeuwen om je verstaanbaar te maken. De woningen zijn hier al zo gehorig. En ja, kreeft is veel duurder dan tapas, tenzij de kreeft van plastic is.
Als de tapas ook van plastic zijn heft dat elkaar op.
Iets kost niet duur, iets is duur of kost veel. Voordat je gaat schreeuwen eerst je Nederlands op orde hebben.
De keerzijde is dat Robin door zijn menukeuze voortdurend aan een hoog-cholesterol gehalte lijdt. De kwalijke gevolgen daarvan zijn al zichtbaar in de gezichtshuid van deze veelvraat: hevige acne, verwilderde snor- en baardgroei een wijkende haargrens. Deze 23-jarige bultenaar gaf ik optisch geen dag ouder dan acht- à negenendertig. Jimmy en Peter kunnen beter vast contact zoeken met een minder klaplopende disgenoot.
Jimmy zegt dat hij een potje wil maken, maar hij bedoelt dat hij er een potje van wil maken ! Wees assertief en trap er niet in. Wijs hem op het principe: wie vreet betaalt.
Dat worden vrienden voor het leven!
Was hij dat soms, bij van Gogh?
Komen Peter en Robin er nog goed vanaf, vroeger at hij de oren van iemands hoofd
Net als Mike Tyson?