‘Volfruitige wijn met karaktervol aroma duidelijk niet soepelbloemig en mousserend’

Slepend conflict tussen wijnschrijvers loopt uit de hand

De ruzie tussen wijnrecensenten Onno Kleyn en Harold Hamersma dreigt uit de hand te lopen. Volgens ingewijden zijn de twee niet meer on speaking terms na een ruzie over de afdronk van de Château Guantánamo-Languedoc du Paire uit 2013.

Kleyn vindt het onbegrijpelijk dat Hamersma de omstreden drank omschreef als een elegante wijn met een breed bouquet van kruidigheid: “Als jij met droge ogen beweert dat een volfruitige wijn met een karaktervol aroma beschouwd kan worden als zalvend, soepelbloemig en mousserend, dan ben je echt van het padje af. Een blinde kan proeven dat het juist gaat om een mondvullende smaak van zacht robuuste houttonen.”

Hamersma vindt die kritiek te makkelijk: “Elke malloot kan proeven dat de afdronk een dartel bittertje heeft, met fijne kruidige impressies en een knipoog van rood fruit. Als Onno Kleyn zegt dat deze wijn in de aanzet zacht en elegant is, met een delicaat aroma van karnemelk en een toets van anijs, dan moet hij zich eens goed laten nakijken.”

Collega’s van Hamersma en Kleyn hebben geprobeerd om te bemiddelen tussen de twee vinologen, tot dusver zonder resultaat. Wijnschrijver Nicolaas Klei probeerde de ruzie te sussen: “Waar Onno zich ontzettend kwaad over maakt, is dat Harold meent dat de wijn een sappige finale heeft. Maar met een bonkig mondgevoel kun je nooit een sappige finale hebben. Helaas is Harold veel te trots om zoiets terug te nemen.”

Of het ooit nog goedkomt tussen Harold Hamersma en Onno Kleyn is nog maar zeer de vraag. Hamersma: “Een plezierige zuurbalans, krampjes van citrus, ronde tannines: deze man proeft dingen die er niet zijn. Dit is een fruitige wijn met kapsones, een kruidige uitkots en een natte handdruk van eik en frambozen. Punt uit.” Ook Onno Kleyn betwijfelt of hij en Harold Hamersma hun ruzie ooit nog bijleggen: “Hij stikt maar lekker in z’n soepelbloemige afdronk.”


Uw reactie telt. Juist nu.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Waar is m’n wijf ?
Terwijl ik dit schrijf,
staat hier al een man of vijf.
In hun onderlijf.
Stokstijf.
Hijg en wrijf.
Toon je lijf.
Verdomd klotewijf.
M’n vleeswarenbedrijf.
Kom of ik pak ‘n slijpschijf,
en kill een olijf
en een bamischijf.
Als tijdverdrijf.

Reageer
gravatar

iedere beginnende wijnslurper weet toch dat qauntanamo toegediend hoort te worden door een doek, het liefst het hele gezicht bedekkend, met grote hoeveelheden tegelijk. De helft van de waardering zit in de ervaring, geef je dan al snek toe

Reageer
gravatar

Doe mij maar gewoon een lekker koude Pepsi Cola, ik heb die shitwijn en die mietige zeikrecensenten niet nodig.

P.S. Ik eet de gemalen koffie gewoon en maak er in mijn mond met spuug een expressootje van. Ik ben een MAN!

Reageer
gravatar

Volgens mij gaat het hier om een mondvullende smaak van zacht robuuste houttonen. Ik zie zo aan de kop van Hamersma dat hij niets van wijn weet.

Reageer
gravatar

Grappig feitje. 1987 was een goed wijnjaar in Oekraïne en Wit-Rusland. De wijnen werden omschreven als ‘prikkelend, fluoriserend en warm’. Er is vandaag de dag niemand die dit kan bevestigen.

Reageer