Waarom seks met je stalker geen goed idee is

'Met gemeenschap geef je het verkeerde signaal af'

Veel mensen zien seks als de ideale manier om een einde te maken aan de overlast van hun stalker. De vraag is of intimiteit wel de beste manier is om stalkers op afstand te houden.

‘Stalking with benefits’: wie het niet het doet, loopt hopeloos achter. De bladen staan er vol van, ruim 31% van de Nederlanders deelt regelmatig de lakens met hun stalker. Deskundigen betwijfelen of we hier wel zo blij mee moeten zijn.

Psychotherapeut Bert Bokhoven vindt van niet. “Je wilt de spanning reduceren en de stalker demotiveren. Door hem mee in bed te lokken, voel je misschien voor even verlichting. Op de lange termijn is het effect echter averechts. Er bestaat namelijk een reële kans dat je hiermee olie op het vuur gooit.”

Bennie Terlouw (54) en Marja Terpstra (36) vieren deze week hun 10-jarige stalker-slachtofferrelatie. In 2009 nam Marja een rigoureus besluit. Ze stelde aan Bennie voor de nacht bij haar door te brengen. “Ik dacht dat ik hiermee van het hele gedoe af was, maar Bennie stond de volgende avond weer voor mijn deur. Drie maanden lang heb ik hem dagelijks binnen gelaten. Totdat ik me realiseerde dat hij voor mij uiteindelijk gewoon een stalker is en meer niet.”

Volgens Bokhoven draait het bij echte intimiteit om wederzijdse liefde en geborgenheid. “Lang niet alle stalkers zitten daar op te wachten. Weinig mensen beseffen dat seks met je stalker het natuurlijke evenwicht uit de machtsrelatie haalt. Zodra de seks voorbij is, komen de negatieve gevoelens terug en voelen we ons nog eenzamer.”

Ervaringsdeskundige C. van Houten vindt ook dat gemeenschap een verkeerd signaal zou afgeven aan stalkers. Van Houten: “Seks mag nooit een middel zijn om de rechtsstaat te omzeilen. Het bed is niet de plek om voor eigen rechter te spelen.”


Uw reactie telt. Juist nu.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Ik zou daarover ook graag eens een keer met Agneta van ABBA willen discussieren, zij bleek een voorliefde te hebben voor het hinderlijk teasen van vorkheftruckchauffeurs……..

Reageer
gravatar

Als stalker voel ik mij er ingeluisd. Na het delen van de lakens met mijn slachtoffer (op haar initiatief) dacht ik dat ik mijn onafhankelijke bestaan nog wel kon volhouden. Thans bevind ik mij reeds 10 jaar iedere zondagochtend op het hockeyveld en moet woensdagavond de vuilnis buitenzetten. Ik voel me als stalker gebruikt en heb inmiddels alle plezier in mijn hobby verloren. Dat verhaal mag ook wel eens verteld worden.

Reageer
gravatar

En dan is er natuurlijk altijd het risico van domesticatie. Voor je het weet is zo’n stalker (m/v) gewend aan huis en slaapkamer en vervolgens een vaste eter geworden, systeem stray-cat zeg maar zwerfkat die na twee keer een schoteltje melk, niet meer is weg te sláán. Gestalkten, pas op, uw uitkering loopt gevaar bij ongeregistreerde meeëters en meeslapers en de daklozenopvang kan de deuren dan wel sluiten bij zoveel burgerlijk initiatief.

Reageer
gravatar

Een gevaarlijke ontwikkeling, want het gevaar is groot dat de gemeenschap resulteert in een borelinkske en u weet dat het stalken erfelijk is. Een nieuwe stalker ziet dan het levenslicht

Dus over enige tijd deelt niet 31%, maar 62% de lakens, dekbedovertrekken en kussenslopen met stalkers.

En enkele generaties later is dat al 93%, wat zielig is voor de resterende 7% die het zonder stalker moet stellen. Dus niet doen, hoor (of goed voorbehoeden, natuurlijk).

Reageer
gravatar

Als ervaren stalker kan ik Bert Bokhoven slechts ten dele gelijk geven.

Een goede stalk duurt toch minstens een halfjaar tot vele jaren. De spanningsboog wordt steeds verder uitgerekt, omdat het aantal spermatozoïden dagelijks groeit. Bovendien raken zij uiteraard gefrustreerder naar mate de stalkarbeid langer duurt.

Als dan de stalkelaarster de stalker eindelijk in haar bed uitnodigt, spoeden de spermatozoïden zich opgewonden met ongekende snelheid hun vrijheid tegemoet nog voordat de broek is uitgedaan.

De lezer kan vermoeden, dat daarmee de lol van het stalken over is. Het doel is bijna bereikt, maar helaas is misgeschoten. Uit schaamte en/of vrees voor herhaling, kiest de stalker een nieuwe stalkelaarster.

En het verhaal begint weer van voren af aan.

Reageer
gravatar

Ik stalk per dag toch al gauw een vrouwtje of tien, dus kan ik voor andere activiteiten geen tijd vrijmaken.

Af en toe heb ik echter een opdrachtgever, die betaalt voor copulatie met zijn vrouw of vriendin terwijl ik met een zelfontspanner daarvan foto’s maak. Daarvoor reken ik uiteraard dubbeltarief.

Reageer
gravatar

Toch vind ik dat MargOOtje onze zeer geliefde omniexpert prof. dr. Bert Bokhoven ten onrechte aan ziet voor iemand die de lakens niet weet uit te delen. Uiteraard heeft deze Bokhoven, dit voortdurend oplichtend baken in de duisternis ook hier verstand van!! De Speld keert eindelijk terug van haar dwaling om Bokohoven niet bij ieder artikel gelijk in te schakelen als omnideskundige en dan zou MargOOtje weer twijfels gaan zaaien?? Inderdaad, niet alleen een pluim, maar een vracht vol met pluimen voor prof. dr. Bert Bokhoven maar alleen een pluimpje voor de Speld als Bokhoven voortaan in ieder artikel ook aan het woord komt!

gravatar

Als het bed delen met je stalker GEEN goed idee is, is het dan misschien WEL een goed idee om je stalker te delen met je bed?

Reageer
gravatar

Denk dat veel mensen na het lezen van dit artikel toch gaan uitproberen of het echt geen goed idee is

Reageer
gravatar

Wel goed lezen Henk en Suus, de lakens worden gedeeld. Mogelijk is dat een van de drijvende krachten achter het succes van IKEA en de HEMA; een half lakentje is al gauw te weinig nu de nachten weer langer worden.

Helaas is de tekst nogal ambigu, het kan natuurlijk ook zo zijn dat de stalker zelf lakensets meeneemt, en die deelt met de gestalkte (of andersom).

Is er al een commissie benoemd om dit allemaal uit te zoeken? Ik heb begrepen dat Andree van Es hiervoor tijd heeft vrijgemaakt.