Afgelopen zaterdag verscheen de eerste editie van Willem, de glossy van de Nederlandse Hells Angels. Willem maakt een stevige eerste indruk door het zware papier (waarschijnlijk 160 gram) en het opgeruwde omslagmateriaal. De beperkingen in het kleurgebruik – rood, een klein beetje wit en veel zwart – onderstrepen de stoere look & feel. Dit is een blad voor mannen. Op de cover ontbreekt opvallend genoeg het internationale logo van de Angels. Gewaagd in termen van herkenbaarheid, maar het maakt Willem wel laagdrempelig. De keuze voor biker girl Samantha zal de losse verkoop zeker geen kwaad doen.
Dan de binnenkant. Ook die doet plezierig en verzorgd aan. Willem is ruim opgezet, met een enthousiaste regelafstand, veel beeldmateriaal en ruige quotes. Ook de inhoud is prima op orde, met een goede mix van achtergrondverhalen, actualiteiten (‘Eagle Eye Maarten over … de Arabische lente’) en human interest.
De rubriek Mijn Motor & Ik is onvermijdelijk, maar daarom niet minder interessant. Het verhaal van Fat Fuck Fransje geeft een mooie inkijk in de band tussen Angel en machine. “Vrouwen zijn vervangbaar, mijn motor is uniek. En helemaal zelf ingereden, haha.” Oud-politiecommissaris Gerben Majoor gaat in op de uitnodiging om in face2face met zijn oude kwelgeest ‘Prikke’ Perry terug te blikken op de roerige jaren negentig, toen de twee verwikkeld waren in een strategisch kat- en muisspel rond de import van namaak Panini-voetbalplaatjes. Onthullend: Majoor en Prikke respecteerden elkaar “toen al als mens en professional.”
Leuk gevonden is de Prospect of the Week, waarin bikers met aspiraties zichzelf mogen aanprijzen. In het openingsnummer de guitige Mike, die graag een biertje lust, net zo makkelijk incasseert als uitdeelt en stiekem hoopt op de bijnaam Mad Dog.
Minpuntjes zijn er ook. De berichten van de verschillende Chapters van Hells Angels Holland doen oubollig aan. De bar- en afwasdiensten, verjaardagen en wist-u-datjes zijn niet interessant voor de buitenstaander en waren bij ter perse van het eerste nummer gaan waarschijnlijk al achterhaald. Onnodig ruw ten slotte is Fallen Angels, waarin leden die een ‘bad standing’ (oneervol ontslag) hebben gekregen nog een trap na krijgen. Het toepassen van het principe van hoor en wederhoor had de makers van Willem gesierd.
Eindoordeel: een dikke 7
Met dank aan http://bllx.wordpress.com
Kan er een balkje over mijn motor worden gezet?
Hij wordt gezocht in verband met een mogelijk misdrijf.
Zo wordt het wel erg makkelijk opsporen: straks hebben we weer die zeur van een Peter R. aan de deur.
Die guitige Mike gaat problemen krijgen met Mad Dog Athletics als hij het tot “Mad Dog” weet te schoppen.
Hij krijgt dan copyrights aanmaningen over zich heen, heb ik ook eens gehad met mijn spinningfiets, jaja kben ook een biker…
En wat ook zo mooi is, Hells Angels houden alle vuiligheid en problemen binnenshuis, ze zullen nooit hun slachtoffers of dissidenten laten rondslingeren. We hebben daarvoor zelfs een interne opruimings- en schoonmaakploeg: met een internationaal gsm-nummer: 555-666 “Call us and we get it done”. Een veer op eigen hoed: een vette 9 voor onze crimineel goede properheid en zelfwerkzaamheid.
Natuurlijk kan ik niet achter blijven ik geef Big Willem een dikke 8.
Met het op handen zijnde discussie over hoofddoekjes worden deze bandana jongens ook zenuwachtig.
Wij willen graag adverteren in dit blad. Big Willem en Big Mac passen goed bij elkaar en het zorgt voor een commercie-vriendelijke familiebeleving.
Paulusje,
Nou dat blad heb ik ook even ingekeken. Allemaal van die ranzige foto’s van zo’n ouwe zak met een idioot petje, waarmee je toch finaal voor gek loopt. Hij is witte broodjes met fecaliën aan het besmeren is. Kun je na ga, uitgerekend WITTE broodjes. Dat is toch ongezond!
En dan zo’n rare overjarige gast die denkt dat ie piano kan spelen, maar eigenlijk alleen maar geitenwollen sokken schijnt te kunnen breien.
Wat moeten verstandige studenten van groep twee van basisschool ‘t Pimpeloentje, zoals ik, daar nu van denken.
Weg met die ROMMEL. 🙁 🙁 🙁 🙁 🙁 🙁 🙁 🙁
Beste recensent van dit artikel,
Mag ik u een klein foutje wijsmaken. De naam van het nieuwe blad dat ik in het winkelcentrum bij Bart Smit aantrof was: OME WILLEM!!! Dus in hoofdletters en met maar liefst drie uitroeptekens.
Veels te veel foto’s van een ouwe man met rare petje en gore foto’s van broodjes met ontlasting. Bah! En zo’n pianist die geiten zit te breien. Wat moet een verstandige basisschoolleerling daar nou van denken.
Ik vond er niks aan. 🙁 🙁 🙁 🙁 🙁 🙁 🙁 🙁
Dus mijn advies is, NIET KOPEN.