De doorsnee accountant schiet ernstig tekort in zijn kennis over de zeekomkommer. Dit blijkt uit de vandaag gepresenteerde resultaten van een onderzoek uitgevoerd door het Centraal Bureau voor de Statistiek. De leemte in de kennis lijkt vooral te liggen in het bestaan, de aard en het nut van het zeedier. Het CBS lijkt vooralsnog geen verregaande conclusies aan de resultaten te verbinden, maar noemt deze desalniettemin ‘opmerkelijk op prikkelende wijze.’
De onderzoekspopulatie omvatte ruim 6500 mannen en vrouwen in de leeftijd van 24 tot 79 jaar, die allen het ambt van accountant verklaarden uit te oefenen. Opmerkelijk was het feit dat ruim 14% als sterrenbeeld Waterman aangaf. Inwoners van hoekwoningen in vinexwijken bleken in de populatie verreweg het meest vertegenwoordigd; 43% hield er een dergelijke woonstijl op na.
Van de ondervraagden gaf 67% aan niet op de hoogte te zijn van het bestaan van de zeekomkommer. Een kleine 21% verkeerde in de veronderstelling dat het ging om een in zee groeiende variant van de ‘gewone’ komkommer. Slechts 6% van de onderzoekspopulatie bleek op de hoogte van het feit dat de zeekomkommer een stekelhuidig zeedier is, dat in Europa vooral langs de Atlantische kust wordt aangetroffen en in met name de Portugese keuken als delicatesse geldt.
Gebrek aan kennis over de ‘gewone’ komkommer kan de doorsnee accountant overigens zeker niet worden verweten. Maar liefst 87% van de ondervraagden was op de hoogte van het feit dat dit jaar kromme komkommers weer mogen worden geteeld en een kleine meerderheid van 51% bleek op de hoogte van het bestaan van de gele komkommer, de zogenaamde ‘Dosokai’. Ook was de groeiende populariteit van de Perzische komkommer niet aan de ondervraagden ontgaan.
Herbert Zimmerfrei, promotiemedewerker van de Studiegroep Evolutiebiologie der Zeedieren (SEDZ), verklaarde ‘deze onderzoeksresultaten met gepaste afschuw tot zich te nemen.’ “Het leven geeft en het leven neemt”, aldus de maritiem bioloog. “Als overtuigd vegetariër heb ik vorig jaar in een restaurant in de Algarve een zeekomkommer verorberd, zonder het te weten. Vergeleken bij dat dramatische voorval valt dit nog wel mee.”
In een eerste commentaar verklaarde minister Ronald Plasterk ‘de onderzoeksresultaten voor kennisgeving aan te nemen in afwachting van een geschikte gelegenheid tot toepassing ervan.’ SEDZ heeft aangegeven meer tijd en geld te gaan steken in de promotie van de zeekomkommer in de financiële sector.
?
Ik moet nu denken aan een uitspraak van Johny the Selfkicker: “Het vermogen om tot in het oneindige dubbele bodems te zien.”
Waarlijk wijze woorden.
Mijn beste Bus. Als accountants werkelijk te boek staan als notoire leugenaars, zouden zij dan ook in dit onderzoek hebben gelogen? Staan zij inwerkelijkheid bol van de kennis omtrent de zeekomkommer? Wie HET weet mag ‘HET’ zeggen!
Beste P. Lebon!
Wat een handige zet: “Ik vind het stuitend om telkens weer te moeten constateren, dat integriteit en vakkennis schijnbaar op het tweede plan zijn geraakt bij de dienstverleners in de financiële sector.” zo’n zin! Je wekt de indruk zelf uit die sector afkomstig te zijn. Helaas voor jou, ben ik op de hoogte van het fiet, dat alvorens beëdigd te kunnen worden als accountant men een proeve van bekwaamheid in het bedriegen moet hebben afgelegd. Accountants zijn dus, zeg maar een soort ‘beëdigd leugenaars.’
Ik vind het stuitend om telkens weer te moeten constateren, dat integriteit en vakkennis schijnbaar op het tweede plan zijn geraakt bij de dienstverleners in de financiële sector.
Belachelijk bovendien, dat een dergelijk onderwerp via deze site aan de orde wordt gesteld ipv door het controlerend orgaan van deze beroepsgroep. Wegkijken is tegenwoordig het parool.
En de zeekomkommer is slechts het topje van de ijsberg.
Mijn beste Piet alsmeede Hein, zou het niet te verwachten zijn, dat ten behoeve des zeekomkommers maatschappelijke relevanties, accountants een persistente NULwaarde vertegenwoordigen? Een ieder weet, dat zeekomkommers zich geheel en al aan het economisch leven trachten te onttrekken. (Slechts in geval zij zich in de netten eens pescadors laten vangen, krijgen zij enige economische betekenis. Geheel buiten elke vrijwilligheid om, overigens)
Een eerste stap zou kunnen zijn, naar het maatschappelijk nut van accountants te informeren bij eekhoorns. Zij staan te boek als spaarzaam. Als zelfs eekhoorns geen behoefte aan accountants mochten blijken te hebben, zal het de rest van de wereld slechts een zucht van verlichting kunnen opleveren, indien die beroepsgroep in haar geheel wordt weg gesaneerd. Wij allen brommen u verder!
Wat een eenzijdig onderzoek, nergens staat dat zeekomkommers zijn ondervraagd over het maatschappelijk nut van accountants.
Mijn beschte Onkie Monkie. Vanwaar moet de zeekomkommerT zich uiterlijksgewijsch aanpassen aan de landkomkommerT? Is het niet zo dat het leven op zee er eerder was dan op land, evolutionair gezien dan? Ik brom u: laat de landkomkommerT zich dan aanpassen en zichzelve een stekelhuid aanmeten, alschmede dierlijke voortplantingsorganen!
De Europese Commissie zou een richtlijn moeten uitvaardigen waarin staat dat het uiterlijk van de zeekomkommer meer gelijkenis moet vertonen met de landkomkommer, al dan niet krom. Nu zijn ze afzichtelijk en lijken ze nergens op, behalve op andere zeekomkommers. Dat laatste zal na in werking treding van de richtlijn zo blijven. Bovendien klopt hun naam dan beter.
Minstens zo verontrustend vind ik de volstrekte ignorantie van de zeekomkommers – 100% gaf dat aan – met betrekking tot de kredietcrisis. Terwijl deze crisis waarschijnlijk niet ongemerkt aan hen voorbij zal gaan.
Onderzoeken aan de universiteiten van Harderwijk en Franeker hebben – toen beide gerenommeerde instituties nog niet wegbezuinigd waren, dus ergens in de achttiende eeuw – al onomstotelijk bewezen dat in tijden van crisis de consumptie van alle soorten komkommer, inclusief de zeevariant met 50% toeneemt.
Tja, dit sluit weer naadloos aan bij het gebrek aan kennis over de anatomie van de kreeftachtigen; bij een recent onderzoek bleek slechts 13% van de brildragende pianospelers het juiste aantal poten (10, of zo) te kunnen noemen.
Treurig.