Marco van Basten, voormalig coach van Ajax, zal in de loop van deze middag publiekelijk zijn verantwoordelijkheid toegeven voor de problemen in de wereld. Na de desastreuze nederlaag tegen Sparta nam
Het siert Marco, dat hij de hand in eigen boezem steekt, waar het de ellende betreft. Hij vergeet echter te vermelden, dat er toch nog wel één ding goed, zelfs onwaarschijnlijk goed is gegaan: het zo noodlijdende Sparta, Dé Club van Rotterdam, heeft met maar liefst 4 – 0 gewonnen van het vermaledijde ajakkes. Hulde, daarvoor!
En de val van het glorieuze sovjetrijk, daar mag ie ook wel eens schuld over bekennen. Met z’n – wederom -gelukkige goal in 88 heeft ie het communisme laten vallen, met als gevolg o.a. de kredietcrisis nu. EN BEDANKT HE!!!!11!!!1!
In ’86 zat ik mij alreeds in stilte te ergeren (en wel zo stierlijk als mijn eigen sterrenbeeld). Marco loopt een beetje leuk met de bal te pingelen, maakt een geluksomhaaltje tegen Den Bosch, en ondertussen ontploft de boel in Tsjernobyl. Geen woord hierover van onze nationale ‘stervoetballer’. Maar ja, die ergernissen over Marco uitspreken, dat kon toen echt niet. Dat was een groot taboe, dan werd je alreeds meteen gestigmatiseerd. En om als 11-jarige alreeds in het kamp van wijlen Janmaat cs te worden ingedeeld, ja, daar had deze jongen effe geen zin an. Gelukkig dat de tijden veranderd zijn, we kunnen weer vrijelijk praten.
Het siert Marco, dat hij de hand in eigen boezem steekt, waar het de ellende betreft. Hij vergeet echter te vermelden, dat er toch nog wel één ding goed, zelfs onwaarschijnlijk goed is gegaan: het zo noodlijdende Sparta, Dé Club van Rotterdam, heeft met maar liefst 4 – 0 gewonnen van het vermaledijde ajakkes. Hulde, daarvoor!
Zekers Steev. Marco is natuurlijk verwekt op de sterfdag van Stalin, dat weet iedereen.
Neen, mijn beste Hanna. Marco is iets jonger.
Is Marco niet verwekt op de dag dat Adolf Hitler zelfmoord pleegde?
Nomen est omen.
San Marco, qui tollit peccata mundi, miserere nobis.
En de val van het glorieuze sovjetrijk, daar mag ie ook wel eens schuld over bekennen. Met z’n – wederom -gelukkige goal in 88 heeft ie het communisme laten vallen, met als gevolg o.a. de kredietcrisis nu. EN BEDANKT HE!!!!11!!!1!
In ’86 zat ik mij alreeds in stilte te ergeren (en wel zo stierlijk als mijn eigen sterrenbeeld). Marco loopt een beetje leuk met de bal te pingelen, maakt een geluksomhaaltje tegen Den Bosch, en ondertussen ontploft de boel in Tsjernobyl. Geen woord hierover van onze nationale ‘stervoetballer’. Maar ja, die ergernissen over Marco uitspreken, dat kon toen echt niet. Dat was een groot taboe, dan werd je alreeds meteen gestigmatiseerd. En om als 11-jarige alreeds in het kamp van wijlen Janmaat cs te worden ingedeeld, ja, daar had deze jongen effe geen zin an. Gelukkig dat de tijden veranderd zijn, we kunnen weer vrijelijk praten.