Cowboys ingezet tegen piraten

De NAVO begint medio 2009 met het inzetten van cowboys tegen de Somalische piraten die met groeiend succes toeslaan. Volgens de NAVO werken de cowboys officieus voor de NAVO en is een officiële weg niet te bewandelen. Wel zal de organisatie vervoer regelen voor de cowboys vanaf de Verenigde Staten en kleine eenpersoonsbootjes regelen voor de zogenaamde seacowboys.

Het inzetten van cowboys heeft voor- en nadelen. NAVO-voorzitter Jaap de Hoop-Scheffer: “Het is een beetje een noodoplossing. Met het huidige recht kan de NAVO weinig gedaan krijgen. Soms moeten we piraten direct weer vrijlaten omdat ze niet in ‘onze’ wateren actief zijn. Maar cowboys hebben hun eigen recht. De geschiedenis laat zien dat deze extreme agrariërs weinig op hebben met de langzame raderen van het justitiële apparaat. En dat is voor de bestrijding van piraten precies wat we nodig hebben.”

Criticasters denken daar anders over. In hun pamflet NAVO’s Death Wish weerspreken zij de kans op succes: “Het gevoel van rechtvaardigheid van cowboys is niet onomstreden. Daarnaast hebben ze gigantische ego’s en jagen ze regelmatig op elkaar. Het is een beetje alsof je moordenaars op verkrachters afstuurt. Dat Somalië daarbij gebaat zou zijn, is net zo waarschijnlijk als dat Lucky Luke werkelijk sneller dan zijn eigen schaduw schiet.”

Volgens gerenommeerd historicus en prominent cowboyscepticus Richard Vernam is de hele actie zelfs gebaseerd op een misverstand. “De NAVO concentreert zich op een romantisch beeld van de outlaw: daadkrachtig en met gevoel voor rechtvaardigheid. Maar feitelijk is de cowboy gewoon een burgerlijke romanticus die graag vee drijft. Geef hem drie buffels en een eindstation en hij is weer maanden zoet. De kans is groter dat de Somaliër de spot gaat drijven met deze wat dommige ontheemde boer. In landen waar piraten de dienst uitmaken wordt volgens de regel altijd al wat lacherig gedaan over cowboys. Wat dat betreft was Brokeback Mountain ook geen slimme zet.”

Wel is Vernam geïnteresseerd in het effect van het loslaten van de ‘seacowboys’ in internationale wateren. De aanblik van cowboys die eenzaam te water worden gelaten zal vele filmische beelden opleveren. Op de hoofden van verschillende piraten is een beloning gezet, in de hoop dat de cowboys op de piraten gaan jagen. Vernam: “Ethisch gezien is dat natuurlijk verschrikkelijk, maar als wetenschapper is het ook razend interessant. Hoe reageert een loner die niets anders gewend is dan paard, bonen en zand op water en vis? Ik hoop het beste, maar ik vrees dat de lonesome cowboy nog nooit zo ver van huis is geweest.”