Eerste gesprekken toetreding Rusland tot EU goed verlopen

Nu de EU de laatste jaren een flinke groei heeft doorgemaakt met o.a. de Baltische landen, Hongarije, Polen, Slovenië, Slowakije, Tsjechië, Bulgarije en Roemenië, en met een (mogelijke) uitbreiding met Turkije in het vooruitzicht is het voor de Europese Unie tijd om haar grenzen verder te verleggen. De blik is daarbij op Rusland gericht, waar een delegatie van Europese toppolitici onder leiding van Tony Blair met president Poetin sprak. Het gesprek liep voortvarend. Blair ziet dankzij de demografische crisis in Rusland geen langdurig ‘zwaargewicht in besluitvorming’, Poetin maakt zich na het Europees Verdrag geen zorgen om een ‘te democratisch’ Europa.

Blair vertelde aan de internationale pers waarom de keuze op Rusland is gevallen. “Evenals Turkije ligt ook een gedeelte van Rusland binnen de natuurlijke afscheidingensgrenzen van Europa”, aldus de gedoodverfde kandidaat voor de functie van President van de Europese Unie. “Verder maakt een positief potentieel aan goedkope arbeidskrachten en grondstoffen van Rusland een soort ‘New Frontier’, met voor Europa onbegrensde mogelijkheden.”

De invloed die landen hebben binnen Europese besluitvorming is deels afhankelijk van het aantal inwoners per land. Toch denkt Blair dat Rusland (141 miljoen inwoners) geen onevenredig grote invloed op Europese besluitvorming zal krijgen. Blair: “Uit de Russische demografie kan men een structurele bevolkingsafname constateren, voornamelijk dankzij overmatige alcoholconsumptie met alle gevolgen van dien. Ieder probleem met aan inwonersaantal-gerelateerde besluitvorming is daardoor slechts tijdelijk van aard.”

Volgens Russische critici moet het sterke Rusland niet al te veel begrensd worden door de Europese idealen van democratie, gelijkheid en rechtsbeginselen. Poetin maakt zich echter geen zorgen. “Na de referenda over het Grondwettelijk Verdrag werd me duidelijk dat Europa mijn begrip van ‘geleide democratie’ geheel en al omarmt. Democratie is een groot goed, maar gebieden met zeer grote inwonertallen hebben vooral behoefte aan duidelijk leiderschap en een krachtige uitstraling. Het negeren van volkraadplegingen is een voorbeeld van het voorzichtig omgaan met al te veel inmenging van het volk.”

Ook voor de toetreding van Rusland gaven beide heren te kennen geen echte noodzaak voor een Europees referendum in te zien. Op de vraag of het uitblijven van een referendum over Rusland na het Europees Verdrag niet als een teken van bestuurlijke arrogantie gezien zou worden herhaalde Blair resoluut zijn befaamde oneliner. “It is not an arrogant government that chooses priorities, it’s an irresponsible government that fails to choose”.

Heeft Europa nu haar grenzen bereikt? Als het aan Blair ligt niet: “Ik zie geen enkele reden voor een ‘final frontier’. Zolang er nog landen zijn, is er altijd de mogelijkheid tot groei voor de Europese Unie. En aangezien ‘groei’ ook automatisch ‘meer’ betekent, kan groei dus in wezen nooit slecht zijn. Mijn ambities voor en binnen de Europese Unie zijn wat dat betreft grenzeloos. We moeten Europa voortaan zien als de liefde, die kent tenslotte ook geen grenzen.”