Milieuminister Jacqueline Cramer is groot voorstander van duurzame energieopwekking. Toch hield zij onlangs de bouw van vier windmolens langs de A12 tegen. Als minister van Ruimtelijke Ordening was zij gedwongen de ‘landschapsvervuilende’ molens af te keuren. Een inventarisatie toont dat zij niet de enige minister is wiens posten onverenigbaar zijn. Ook jeugd en gezin, cultuur en wetenschap en volksgezondheid en sport blijken slechte combinaties.
De eerste onthulling kwam van een schuchtere minister Rouvoet, die bij monde van zijn voorlichter liet weten dat “zijn twee petten niet alleen regelmatig met de kleppen een andere kant op staan, maar vaak niet eens gelijktijdig gedragen kunnen worden.” Het door hemzelf bedachte ministerie van Jeugd en Gezin blijkt sterke tegenstellingen in zich te dragen. “De minister merkt steeds vaker dat niet alle jongeren zich beter voelen na een potje Rummikub met het gezin, zoals dat bij de Rouvoetjes gebruikelijk is.”
Rouvoets ChristenUnie wil de jeugd beschermen met het voorstel om gewelddadige videospellen te verbieden. Maar uit recent onderzoek blijkt dat jonge ouders juist steeds vaker spellen als Grand Theft Auto of Manhunt spelen, en het dus sterk oneens zijn met nieuwe verboden. Maatregelen nemen wordt volgens Rouvoet bemoeilijkt doordat veel ouders menen dat de typering ‘jeugd’ op henzelf van toepassing is en niet op hun jong grut. Zijn bevolkingspolitiek-proefballonnetje leek waterdicht. Maar de keuze voor precies 2,1 kind blijkt slechts voor toenemende spanningen binnen het gezin te zorgen.
Minister Plasterk sloot zich later die dag bij zijn collega’s aan. Hij vertelde regelmatig moeite te hebben met de ‘intrinsieke verschillen’ tussen de onderdelen van zijn ministerie. Plasterk, die de post Onderwijs, Cultuur en Wetenschap kreeg toebedeeld, merkt dat vooral die laatste twee niet samengaan. “Ik blijf maar opdraven bij al die tentoonstellingen, theatervoorstelllingen, klassieke concerten. Men begrijpt niet dat een moleculair geneticus wel wat beters te doen heeft dan zich in het ‘culturele leven’ te mengen. Die Nobelprijs haal je niet binnen door witte wijntjes en toastjes met foie gras naar binnen te werken.”
Komen de ambtenaren van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport wel eens een dergelijke situatie tegen? Minister Ab Klink begint desgevraagd te lachen. “Het is toch allang voor iedereen duidelijk dat mijn ministerie één farce is. Gezondheid en sport? Laat me niet lachen. Als er iets slecht voor je is, is het sport wel. Of je moet je fijn voelen bij een gescheurde kruisband. Midas Dekkers heeft er onlangs nog een boek over geschreven. Na deze ontboezeming van Jacqueline, zijn André en ik het erover eens geworden dat we Dekkers’ ‘Lichamelijke oefening’ zo snel mogelijk onderdeel maken van het gratis schoolboekenpakket. Dat mag wat ons betreft in plaats van de traditionele fysieke variant.”
