Brandende Liefde op de valreep zeventiende canonfilm

Jan Wolkers heeft zijn prominente positie in de Canon van de Nederlandse Film verstevigd met de toevoeging van Brandende Liefde aan het overzicht van de filmgeschiedenis. Hij was al vertegenwoordigd als schrijver van Turks Fruit.

Een maand na de presentatie van de Canon van de Nederlandse film zijn de messen geslepen. Na de officiële bekendmaking in het Amsterdamse Ketelhuis bleek vooral verontwaardiging over het ontbreken van succesvolle klassiekers als De Aanslag, Soldaat van Oranje, Antonia en Karakter te bestaan. Vandaag maakte de commissie echter bekend ook de onbekendere ‘andere Wolkers’ in de canon op te nemen. Niet alleen als ode aan de vorige week ter aarde bestelde Wolkers, maar ook geïnspireerd op het recente “oer-Nederlandse succes van sterrenensemblefilm Alles is Liefde“.

In Brandende Liefde, gebaseerd op Wolkers’ literaire klassieker, speelt de toen nog onbekende presentator en Haribogoeroe Peter Jan Rens de titelrol, bijgestaan door filmkanon Monique Van der Ven en De Dijk-zanger Huub van der Lubbe als boezemvriend. De stem van Rens werd in post-productie vervangen door het bekendere en meer aansprekende geluid van Jiskefetman Kees Prins, destijds enkel bekend als stem van Buurman in Buurman en Buurman. De aanwezigheid van Marc Klein Essink mag tevens niet onvermeld blijven.

Rens en Van der Lubbe spelen in Brandende Liefde twee kunstacademiestudenten, “speelse leeuwen voor wie niets te dol is”, aldus de dvdhoes van de moderne klassieker. Rens heeft het maar lastig met een vreemde Franse lerares en een ander liefje. Een macabere chirurg is daarnaast een belangrijk ingrediënt in deze succesformule.

Het succesverhaal van Alles is Liefde schudde de commissie onder leiding van Jeltje van Nieuwenhoven wakker. Een film over liefde, met acteurs, muzikanten, presentatoren en cabaretiers in prominente rollen, daarvoor gaat het Nederlandse volk blijkbaar plat. Hoe kom je op zo’n ingenieus plan? “Bij de commissievergadering roerden de minder geïnspireerde tongen al snel over All Stars”, licht Van Nieuwenhoven toe. “De kenners vonden echter al snel de Nederlandse wortels in het in 1983 verschenen Brandende Liefde. Hier was al eerder sprake van een ware symbiose tussen literatuur, film, theater, muziek, cabaret en natuurlijk presentatie. De film trok dan ook 400.000 bezoekers.”

De Telegraaf schreef in 1983 over Rens’ acteerdebuut: “Alles wat de mens kan uitscheiden, komt naar buiten, af en toe onderbroken door een droge wind.” De commissie sluit zich liever aan bij de promotionele zin: Een sterke film over hartstocht en obsessie met een happy end.