Het zijvakje van Rubens autoportier kan zijn geluk vandaag niet op. Na het derde gedeukte bekertje Wild Bean Cafe dat in zijn hardpolyester binnenste werd gepropt verscheen er net op de A6 ter hoogte van Zeewolde voorwaar een verrassing: een Bros. De echte wit-blauwe wikkel met wat kruimeltjes van een Bros.
“Mijn pa zei altijd: Op ruitenkrabbers en vunzige lapjes alleen kan een zijvak niet leven,” aldus de jubelende zwarte opbergruimte. Het doet hem denken aan vorig jaar, toen er rond deze tijd tientallen paasei-wikkels in zijn binnenste belandden en daar samensmolten met de per ongeluk achtergelaten Snickers en het winkelwagenmuntje.
“Bros, ik proef Bros!!!” Zijvakje laat het zich welgevallen. “Het complementeert die gelekte druppels cappuccino en dat verschrompelde klokhuis ook heel aardig!”
“Teringvies hier”, zegt Rubens vriendin Betty terwijl ze instapt.
Waar blijft het artikel: ‘Max Verstappen wordt biljarter’?
Vroeger ging De Speld nog ergens over. Het lijkt nu de Mediacourant wel.
Daarom adviseer ik u om door te lopen. Er is hier niets te zien.
Het ziet hier groen van de komkommers.
In deze buurt zijn de eerstejaars studenten zelfs nog groener dan komkommers, als ze tenminste levend uit de ontgroening komen. Dat duurt overigens maar kort. Het kost daarna minimaal één jaar om de opgelopen PTSS de baas te worden.
Nu heeft de buurvrouw een of ander apparaat aan staan, blijkbaar tegen mijn muur, dat de hele dag een of ander laag zoemend aan-en-uit-geluid maakt. Dat soort ergernis is typerend voor de mens nu. Verder is het enige wat enige wat ze bezighoudt op straat de verkeersregels. Als je ze ruim voorbij fietst geven ze al geërgerd commentaar. Als ze je daarna aan de andere kant van de straat langs zien komen zeggen ze met dezelfde permanent bezorgde kop ‘goed zo’. Ik snap wel dat mensen zo tegen de Holocaust zijn, want dat is het enige realistische beeld dat je krijgt bij de ondermens. Hard werken!
Heb je weleens de hele nacht wakker gelegen van een zoemende mug. Dan heb je de realiteit van de buren. De ontwikkeling van de mensheid verloopt kennelijk via hen. Continu ruis.
De permanent druppende kraan als burgermoraal. Sociale controle, of je niet gek bent.
Bru.
Ieder beetje licht dat je in de wereld brengt roept honderden tegenreacties op vanuit de duisternis. Hierin specialiseren ze zich met hun techniekje steeds verder: ‘de vooruitgang’.
Skripal.
Stemmen vanuit de onderwereld.
De minne Zeeuw.
Die buurvrouw heeft een kind, zomaar eentje dat ineens al ouder was dan een jaar nadat ze hier al een paar jaar alleen woonde en een annex aan haar huis had laten bouwen. Ik vermoed bijna dat ze een kind van iemand anders gekregen heeft om op te voeden, van een familielid ofzo. Ze was geen dag zwanger, zo veel heb ik wel gezien. En ze is nu zo voorzichtig dat ze bij wijze van spreken met een zwaailicht op de kinderwagen loopt.
Hierdoor zien ze hier natuurlijk ook overal pedofielen.
Ze willen die man overslaan. Mechanisatie.
De man van de straat.
Waarom per sé mechanisatie? Het kan ook ín vitro sterilisatie zijn geweest, poliklinisch. Of misschien is buurvrouw wel een draagmoeder die haar baarmoeder welwillend ter beschikking heeft gesteld van vermogende ouders met een fiscaal aftrekbare kinderwens.
Outsider,
Oh ja, zoiets moet het wel zijn, fiscaal aftrekbaar. Ik heb geen verstand van geld. Zou ze daarom zo voorzichtig zijn? Het machientje wekte al vermoedens van een soort beveiliging. Mijn gedachten dwaalden onwillekeurig al richting een onbevlekte ontvangenis. Een draagmoeder is mogelijk, maar hoewel ik haar nooit sprak kon ik wel zien dat ze dat niet was. Hoewel ze wel de omvang heeft van twee draagmoeders zo net voor de bevalling. Zoals ik al aanstipte heb ik haar niet 1 dag zwanger gezien. Ik vergis me daarin niet.
Het bonzende geluid begon kort na het artikel “Leuk! Mark mocht kiezen bij gym en koos voor shuttle run test”.
https://speld.nl/2018/04/09/leuk-mark-mocht-kiezen-bij-gym-en-koos-voor-shuttle-run-test/
U verzette zich toen ook tegen het beeld van mechanisatie dat ik schetste en gebruikte het woord conditionering. Met een voorbeeld van “Modern Times” van Charlie Chaplin.
Toch kun je merken dat het actuele deel van mijn relaas geen enkele werkelijke compassie oproept met mijzelf. Het ging over dat machientje, de rest is bijzaak. Zo gaat het altijd, dat is de mechanisatie.
Iedere stimulans die men krijgt, zet men automatisch om in diezelfde richting, dat is mechanisatie. Het is al zo ver dat men dat niet ziet, ook dat is mechanisering.
Hier zijn ze zo ver dat ze die troep door het raampje van de rijdende auto naar buiten gooien.
Sjofel.
De andere kant daarvan is dat je een chip in je vuilnisbak krijgt.
Freek de Jong klaagde er over in zijn boekje ”De Brillenkoker”.
Maître, met “hier” bedoelt u wellicht alles ten zuiden van werkeiland Neeltje Jacoba? In de Randstad gebeurt dat namelijk alleen in wijken waar autochtonen nog in de meerderheid zijn. Ik heb zelfs de notoire haatimam Fawaz Jneid nooit kunnen betrappen op enige vanuit Mekka religieus gelegitimeerde milieu-vervuiling.
Duh, ik had vandaag een Starbucks-beker en een bananenschil!